وزارت راه و شهرسازی

هیأت وزیران در جلسه مورخ 02/04/1392 بنا به پیش‌نهاد شماره 02/100/20240 مورخ 26/03/1392 وزارت راه و شهرسازی و به استناد ماده واحده قانون استفساریه در خصوص اختیار اصلاح اساسنامه سازمان‌ها، شرکت‌ها و مؤسسات دولتی و وابسته به دولت- مصوب 1377- تصویب نمود:

متن زیر به عنوان تبصره به ماده 4 اساسنامه سازمان مجری ساختمان‌ها و تأسیسات دولتی و عمومی(شرکت مادر تخصصی) موضوع تصویب‌نامه شماره 30763/ت31054هـ مورخ 18/06/1383 اضافه می‌گردد.

«تبصره- شرکت مجاز است به استناد ماده 83 قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت- مصوب 1380-، عملیات اجرایی قسمتی از پروژه‌های هر یک از طرحهای تملک دارایی‌های سرمایه‌ای را که اعتبار آن از منابع عمومی دولت تأمین می‌شود برای اجرا به واحدهای استانی وزارت راه و شهرسازی واگذار و اعتبار مربوط را بر اساس ماده 75 قانون محاسبات عمومی کشور ابلاغ نماید.»

این اصلاحیه به موجب نامه شماره 51515/30/92 مورخ 23/05/1392 شورای نگهبان به تأیید شورای یاد شده رسیده است. 

اسحاق جهانگیری- معاون اول رییس جمهور

وزارت راه و شهرسازی- وزارت نفت- وزارت امور اقتصادی و دارایی

سازمان حفاظت محیط‌زیست

هیأت ‌وزیران در جلسه مورخ 10/07/1392بنا به پیش‌نهاد مشترک وزارتخانه‌های راه و شهرسازی، نفت و جهاد کشاورزی و سازمان حفاظت محیط‌ زیست و به استناد تبصره ماده 6 قانون حفاظت از دریاها و رودخانه‌های قابل کشتیرانی در مقابل آلودگی به مواد نفتی مصوب 1389 آیین‌نامه اجرایی ماده یاد شده را به شرح زیر تصویب کرد:

آیین‌نامه اجرایی ماده 6 قانون حفاظت از دریاها و رودخانه‌های قابل کشتیرانی در مقابل آلودگی به مواد نفتی

ماده1-در این آیین‌نامه اصطلاحات زیر در معنای مشروح مربوط به کار می‌روند:

الف- سازمان: سازمان بنادر و دریانوردی.

ب-قانون: قانون حفاظت از دریاها و رودخانه‌های قابل کشتیرانی در مقابل آلودگی به مواد نفتی - مصوب 27/5/1389-. 

ج- آلودگی: تخلیه یا نشت نفت یا مواد نفتی یا آب توازن کشتی‌ها، نفت‌کش‌ها و شناورها در آب‌های موضوع قانون.

د- مواد نفتی: هرگونه مایع نفتی یا مخلوط دارای نفت از قبیل سوخت نفتی، لجن نفتی، مواد زاید و فضولات نفتی، انواع فرآورده‌های نفتی و مشتقات آن.

هـ- مالک کشتی، نفت‌کش یا شناور: شخصی یا اشخاصی که نامشان به عنوان مالک کشتی، نفت‌کش یا شناور ثبت شده و هر شخص در حکم مالک که کشتی، نفت‌کش یا شناور را در تصرف دارد.

و- تعهدنامه: سندی که به موجب آن مؤسسه‌های مالی، بانک‌ها، باشگاه‌های حفظ منافع و جبران خسارت و نظایر آن که اعتبارشان مورد تأیید سازمان است، متعهد می‌شوند خسارات ناشی از آلودگی نفتی را مطابق کنوانسیون‌های بین‌المللی، قانون و این آیین‌نامه جبران کنند.

ز- باشگاه حفظ منافع و جبران خسارت(کلوپ پی‌اندآی): اجتماعی از مالکان کشتی، نفت‌کش و شناور که اقدام به تشکیل گروهی نموده‌اند که بر اساس یک رابطه غیرتجاری و دو طرفه همدیگر را نسبت به مسئولیت موجود در برابر ثالث بیمه می‌کنند.

ح- بیمه‌نامه: سندی که به موجب آن بیمه‌گر در مقابل گرفتن حق بیمه متعهد می‌شود خسارات موضوع قانون را جبران نماید.

ط- واحد محاسبه: حق برداشت ویژه (SDR) مطابق تعریف صندوق بین‌المللی پول.

ی-کنوانسیون مسئولیت:کنوانسیون مسئولیت مدنی ناشی از خسارات آلودگی نفتی مصوب -1348-(1969میلادی) و پروتکل 1370(1992 میلادی) و اصلاحیه آن.

ک-کنوانسیون نفت سوخت: کنوانسیون بین‌المللی درباره مسئولیت مدنی برای خسارات آلودگی نفت سوخت کشتی مصوب1380(2001 میلادی).

ل-کنوانسیون تحدید مسئولیت: کنوانسیون تحدید مسئولیت برای دعاوی دریایی مصوب 1355(1976 میلادی).

ماده2- هر کشتی، نفت‌کش و شناور، برای جبران خسارات احتمالی ناشی از آلودگی آب‌های موضوع قانون به مواد نفتی، باید بیمه‌نامه یا تعهدنامه معادل ریالی یا ارزی بر مبنای واحد محاسبه موضوع این آیین‌نامه تهیه کند.

ماده3-مالک هر کشتی، نفت‌کش و شناور که بیش از(000/2)تن نفت موضوع کنوانسیون مسئولیت به صورت فله به عنوان محموله حمل می‌کند، باید تا حدود مندرج در کنوانسیون یاد شده، برای پوشش خسارات ناشی از آلودگی نفتی، بیمه‌نامه یا تعهدنامه مالی به شرح زیر تهیه کند:

الف- تا(000/5) تن ظرفیت ناخالص (000/510/4)واحد محاسبه

ب- از (000/5) تا (000/140)تن ظرفیت ناخالص به ازای هر واحد اضافه بر(000/5) تن(631) واحد محاسبه به بند (الف) اضافه می‌شود.

ج- بیش از (000/140)تن ظرفیت ناخالص(000/770/89) واحد محاسبه.

ماده4-مالک هر کشتی، نفت‌کش و شناور که حداکثر تا(000/2) تن نفت موضوع کنوانسیون مسئولیت را به صورت فله به عنوان کالا حمل می‌کند، باید بیمه‌نامه و یا تعهدنامه مالی به شرح زیر تهیه کند:

الف- تا(100) تن ظرفیت ناخالص (000/500)واحد محاسبه

ب-از (101) تا (150) تن ظرفیت ناخالص(000/000/1)واحد محاسبه

ج- از (151) تا (600)تن ظرفیت ناخالص (000/500/1) واحد محاسبه

د- از (601) تا (2000) تن ظرفیت ناخالص(000/500/2) واحد محاسبه

هـ- از (2001) تا (5000) تن ظرفیت ناخالص، (000/000/3)واحد محاسبه

ماده5-مالک هر کشتی، نفت‌کش و شناور، برای جبران خسارات ناشی از نفت سوخت کشتی، نفت‌کش و شناور، باید بر مبنای ظرفیت ناخالص کشتی، بیمه‌نامه یا تعهدنامه‌ای با مبالغ زیر تهیه کند:

الف- تا(20) تن ظرفیت ناخالص(000/2) واحد محاسبه

ب- یش از(20) تن تا (50) تن ظرفیت ناخالص، (000/10) واحد محاسبه

ج- بیش از (50)تن تا (100)تن ظرفیت ناخالص، (000/25) واحد محاسبه

د- بیش از (100) تن تا (300) تن ظرفیت ناخالص، (000/70) واحد محاسبه

هـ- بیش از (300) تن تا (500) تن ظرفیت ناخالص، (000/167) واحد محاسبه

و- یش از (500) تن تا (000/30) تن ظرفیت ناخالص، (000/167) واحد محاسبه به اضافه (167) واحد محاسبه به ازای هر تن ظرفیت اضافه پس از حداکثر ظرفیت معین شده در بند (هـ).

ز- بیش از (000/30) تا (000/70) تن ظرفیت ناخالص، (125) واحد محاسبه به‌ازای هر تن ظرفیت اضافه به علاوه حداکثر مقدار واحد محاسبه شده در بند (و).

ح- بیش از (000/70) تن ظرفیت ناخالص، (83) واحد محاسبه به ازای هر تن ظرفیت اضافه به علاوه حداکثر مقدار محاسبه شده در بند (ز).

ماده6-مالک هر کشتی، نفت‌کش و شناور که مواد نفتی به غیر از نفت موضوع کنوانسیون مسئولیت، حمل می‌کند باید بیمه‌نامه و یا تعهدنامه با مبالغ زیر تهیه کند:

الف- تا (000/2) تن ظرفیت ناخالص (000/000/10) واحد محاسبه

ب- از (001/2) تا (000/50)تن ظرفیت ناخالص (000/000/10) واحد محاسبه به‌اضافه (500/1) واحد محاسبه برای هر تن ظرفیت اضافی.

- از(001/50) تن ظرفیت ناخالص به بالا(000/000/10)واحد محاسبه به‌اضافه(360)واحد محاسبه برای هر تن ظرفیت اضافی و در هر صورت سقف پوشش بیمه، نباید از (000/000/100) واحد محاسبه تجاوز نماید.

ماده7-در بیمه‌نامه حداقل باید مشخصات کشتی، نفت‌کش و شناور مطابق گواهینامه ثبت، مشخصات و اقامتگاه مالک یا مالکین و بیمه‌گزارها، مبلغ بیمه، مدت بیمه، تاریخ و محل انعقاد قرارداد، مبلغ حق بیمه و خطرهای تحت پوشش بیمه‌نامه درج شود.

ماده8-در تعهدنامه حداقل مشخصات و اقامتگاه ضامن و مضمون‌عنه، مبلغ تعهد، امضاء و مهر ضامن، مدت تعهد، تاریخ و محل ایجاد تعهد، مشخصات کشتی، نفت‌کش و شناور مطابق گواهینامه ثبت و خطرهای تحت پوشش تعهد درج شود.

ماده9-گواهینامه‌هایی که در اجرای کنوانسیون‌های بین‌المللی مورد الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران توسط کشورهای متعاهد در چارچوب کنوانسیون‌های مذکور صادر شده و به تشخیص سازمان بیانگر رعایت مفاد این آیین‌نامه است، به منزله وجود بیمه‌نامه یا تعهدنامه قابل قبول می‌باشد.

ماده10-سازمان مؤظف است از ورود، ترک بندر یا فعالیت کشتی، نفت‌کش و شناور فاقد بیمه‌نامه، تعهدنامه یا گواهینامه در آب‌های موضوع قانون جلوگیری بعمل آورد.

تبصره-مالک و یا سایر مسئولان کشتی، نفت‌کش و شناور باید بیمه‌نامه یا تعهدنامه و گواهینامه را در کشتی، نفت‌کش و شناور نگهداری کنند و در صورت درخواست سازمان ارایه نمایند.

اسحاق جهانگیری- معاون اول رییس جمهور

موضوع: آیین‌نامه اجرایی بند 48 قانون بودجه سال 1392 کل کشور  در ارتباط با تجدید ارزیابی دارایی‌ها

 به پیوست تصویب‌نامه شماره 120700/ت 49553 هـ مورخ 30/06/1392 هیأت محترم وزیران، موضوع تنفیذ آیین‌نامه اجرایی  ماده 17 قانون حداکثر استفاده از توان تولیدی و خدماتی در تامین نیازهای کشور و تقویت آن‌ها در امر صادرات و اصلاح ماده 104 قانون مالیات‌های مستقیم(موضوع تصویب‌نامه شماره 90836/ت 48793هـ مورخ 18/04/1392) بعنوان  آیین‌نامه اجرایی بند 48 قانون بودجه سال 1392 کل کشور  در ارتباط با تجدید ارزیابی دارایی‌ها جهت اجراء، ارسال و ابلاغ می‌گردد.

در ضمن آیین‌نامه موضوع ماده 17 قانون حداکثر استفاده از توان تولیدی و خدماتی در تامین نیازهای کشور و تقویت آن‌ها در امر صادرات و اصلاح ماده 104 قانون مالیات‌های مستقیم، قبلاً طی بخشنامه شماره 14977/230/د مورخ 03/06/1392 ابلاغ گردیده است.

 حسین وکیلی- معاون مالیات‌های مستقیم

شماره:120700/ت49553هـ تاریخ:30/06/1392

وزارت امور اقتصادی و دارایی ـ وزارت صنعت، معدن و تجارت

معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس‌جمهور 

آیین‌نامه اجرایی بند 48 قانون بودجه سال 1392 کل کشور

هیأت وزیران در جلسه مورخ 24/06/1392بنا به پیش‌نهاد شماره 47193 مورخ 12/06/1392 معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس‌جمهور و به استناد بند 48 قانون بودجه سال1392کل کشور تصویب نمود:

آیین‌نامه اجرایی ماده 17 قانون حداکثر استفاده از توان تولیدی و خدماتی در تأمین نیازهای کشور و تقویت آن‌ها در امر صادرات و اصلاح ماده 104 قانون مالیات‌های مستقیم موضوع تصویب‌نامه شماره 90836/ت48793هـ مورخ 18/04/1392 به عنوان آیین‌نامه اجرایی بند 48 قانون بودجه سال 1392کل کشور تنفیذ می‌شود.

اسحاق جهانگیری- معاون اول رییس ‎جمهور

 موضوع ارسال رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری موضوع دادنامه شماره 453 مورخ 03/07/1391

به پیوست دادنامه شماره 453 مورخ 3/7/1391 هیات عمومی دیوان عدالت اداری، مبنی بر اینکه بخشنامه شماره 656 مورخ 14/1/1387 مغایرتی با قانون ندارد، جهت اطلاع ارسال می‌گردد.  

حسین وکیلی- معاون مالیات‌های مستقیم

شماره دادنامه:453

تاریخ دادنامه:03/07/1391

کلاسه پرونده:88/1018

مرجع رسیدگی:هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

شاکی:شرکت ساحل رانان

موضوع شکایت و خواسته: ابطال ماده 2 بخشنامه شماره 656- 14/01/1387 سازمان امور مالیاتی کشور

گردش کار: شرکت ساحل رانان به موجب دادخواستی، ابطال ماده 2 بخشنامه شماره 656-14/01/1387 سازمان امور مالیاتی کشور را خواستار شده و در جهت تبیین خواسته اعلام کرده است که:

«احتراماً، ضمن ارسال تصویر مصوبه81286/ت37862ک-23/05/1386کمیسیون موضوع اصل 138 قانون اساسی که در بند 1 آن به صراحت هدف از صدور آن راایجاد تسهیلات لازم جهت توسعه صادرات غیر نفتی عنوان می‌نماید. همچنین بخشنامه شماره 656- 14/01/1387 که ظاهراً برای اجرای بند 1مصوبه فوق صادر شده است به استحضار می‌رساند سازمان امور مالیاتی کشور طی نامه شماره 115775- 09/11/1387به این شرکت اعلام داشته است که چون قرارداد این شرکت و شرکت تراکتورسازی ایران علی‌رغم این که به صورت دلاری تنظیم شده ولی ریال مبادله شده است مشمول معافیت ماده 2 بخشنامه 656 نمی‌شود.

متأسفانه چون تنظیم کنندگان بخشنامه 656 شناخت صحیحی از مراحل اسنادی و چگونگی حمل کالای صادراتی نداشته‌اند ماده 2 آن را (در خصوص شرط درآمد ارزی برای استفاده از معافیت مالیاتی) مغایر منظور بند 1 مصوبه کمیسیون موضوع اصل 138 قانون اساسی تنظیم کرده‌اند زیرا ماده 1 بخشنامه 656 در بند (الف و ب) تکلیف ارز دریافتی حاصل از حمل کالای صادراتی از طرف خارجی(کالایی که به صورت FOB فروخته می‌شود) و کالای ترانزیت را مشخص کرده است بنابراین ماده 2 مربوط به صادرکننده ایرانی است که کالای خود را به صورت CIF (ارزش کالا +بیمه+کرایه حمل) می‌فروشد (و منظور بند 1 مصوبه کمیسیون موضوع اصل 138 قانون اساسی نیز کمک به همین صادر کننده برای افزایش صادرات از طریق کاهش هزینه حمل بوده است) و کالای خود را برای حمل در اختیار حمل کننده ایرانی قرار می‌دهد.

صادر کننده ایرانی ارزش کالای خود را از طرف خارجی مدتی بعد از ارائه بارنامه حمل به بانک دریافت می‌دارد بنابراین برای دریافت بارنامه یا باید ریال بپردازد یا ارز مورد نیاز را از بازار تأمین کند و هدف سازمان امور مالیاتی از ذکر درآمد ارزی ماده 2 مشخص نیست که این ارز قرار است از کجا بیاید.

با عنایت به مراتب فوق نظر به این که ماده 2 بخشنامه 656 سازمان امور مالیاتی مغایر منظور بند 1 مصوبه کمیسیون موضوع اصل 138 قانون اساسی و باعث تبعیض نسبت به آن دسته از شرکت‌های حمل و نقل بین المللی می‌شود که به جای ارز ریال از صادر کننده ایرانی (تاریخ صدور بخشنامه شماره 656- 14/01/1387 و تاریخ اجرای آن 01/01/1384 می‌باشد) گرفته‌اند می‌شود صدور رأی عادلانه در خصوص اصلاح ماده 2 بخشنامه 656 سازمان امور مالیاتی و یا طریقی که رفع تبعیض نسبت به شرکت‌هایی شودکه ریال از صادر کننده ایرانی گرفته اند مورد استدعاست.»

در پاسخ به اخطار رفع نقصی که از سوی اداره کل هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در اجرای ماده 38 قانون دیوان عدالت اداری برای شاکی ارسال شده بود تا جهات مغایرت ماده 2 بخشنامه مورد اعتراض را با قانون یا شرع یا خروج از حدود اختیارات تعیین کند، شرکت ساحل رانان طی لایحه‌ای که به شماره 2757/711/د 41- 03/12/1388 ثبت دفتر اندیکاتور هیأت عمومی شده است اعلام می‌کند سازمان امور مالیاتی خارج از حدود اختیارات خود معافیت مالیاتی را به درآمد ارزی مقید کرده است.

متعاقباً لایحه‌ای به شماره 1700/م/90- 03/08/1390 از شرکت شاکی واصل می‌شود که در آن اعلام شده است ماده 2 بخشنامه مورد اعتراض باحکم مقرر در بند (ب) ماده 113 قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و ماده 33 قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مغایرت دارد.

متن بخشنامه شماره656-14/01/1387رییس کل سازمان امور مالیاتی کشور به قرار زیر است:

«در اجرای بند 1 تصویب‌نامه شماره 81286/ت27862ک مورخ 23/05/86 کمیسیون موضوع اصل 138 قانون اساسی پیرامون برقراری معافیت از عوارض و مالیات برای آن بخش از درآمد شرکت‌های حمل و نقل بین المللی مربوط به حمل کالاهای صادراتی و نیز درآمد حاصل از پذیرش گردشگران خارجی ورودی توسط دفاتر خدمات مسافرتی با استناد به بند (د) ماده 33 قانون برنامه چهارم وبند (هـ) ماده 4 تصویب‌نامه شماره 20087/ت30784ک مورخ 21/04/83 کمیسیون مزبور و تصویب‌نامه شماره 6429/ت32172هـ مورخ 21/02/84 هیأت محترم وزیران دستورالعمل زیر مورد تصویب قرار گرفته که مراتب جهت اقدام لازم ابلاغ می‌گردد.

ماده 1- حمل و نقل ترانزیت خارجی طبق ماده 1 قانون حمل ونقل و عبور کالاهای خارجی از قلمرو جمهوری اسلامی ایران و درچارچوب قانون مذکور با درنظر گرفتن شرایط ذیل معاف از مالیات و عوارض می‌شود.

الف- درآمدهای ارزی تحصیلی دارای منشأ خارجی که توسط اشخاص حقیقی وحقوقی واز طریق سیستم بانکی از خارج از کشور به حساب شرکت حمل ونقل صاحب درآمد واریز گردد و برای آن قرارداد یا صورتحساب صادر شده باشد.

ب- پروانه ترانزیت خارجی در چارچوب قانون حمل ونقل و عبور کالاهای خارجی از قلمرو جمهوری اسلامی ایران برای آن صادر و عملیات ترانزیت انجام وتسویه صورت پذیرفته باشد.

ماده2- درآمد ارزی حاصل از حمل کالاهای صادراتی در صورتی‌که مسئولیت حمل کالاها از مبدأ جمهوری اسلامی ایران تا مقاصد خارجی از کشور به عهده شرکت حمل ونقل بین المللی ایرانی واگذار شده باشد از مالیات وعوارض معاف است.

ماده 3- درآمد حاصل از حمل ونقل داخلی وحمل ونقل کالاهای وارداتی مشمول معافیت مالیاتی و عوارض فوق نمی‌شود- رییس کل سازمان امور مالیاتی کشور»

در پاسخ به شکایت شاکی، مدیرکل دفتر حقوقی سازمان امور مالیاتی کشور به موجب لایحه شماره 45025/212/د- 01/12/1390توضیح داده است که:

«1- به موجب بند 1تصویب‌نامه شماره 81286/ت37862ک -23/05/1386کمیسیون موضوع اصل 138قانون اساسی مقرر شده است به منظور ایجاد تسهیلات لازم جهت توسعه صادرات غیر نفتی کشور کارگروهی با مسئولیت وزارت بازرگانی و با حضور وزارت امور اقتصادی و دارایی، وزارت راه و ترابری، معاونت حقوقی و امور مجلس رییس جمهور و سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی نسبت به تدوین دستورالعمل برقراری معافیت از عوارض و مالیات برای آن بخش از درآمد شرکت‌های حمل و نقل بین المللی مربوط به حمل کالاهای صادراتی ونیز درآمد حاصل از پذیرش گردشگران خارجی ورودی توسط دفاتر خدمات مسافرتی، ظرف یکماه پس از ابلاغ تصویب‌نامه مذکور اقدام و به شورای عالی توسعه صادرات غیر نفتی ارائه کند.

2- به موجب بند ماده 33 قانون برنامه چهارم توسعه برقراری هر گونه مالیات و عوارض برای صادرات کالاهای غیر نفتی و خدمات در طول برنامه ممنوع شدهاست.

3-طبق جزء (ه) بند4 تصویب‌نامه شماره 20082/ت30784 ک- 21/04/1383 وزرای عضو شورای عالی توسعه صادرات غیر نفتی، وزارت امور اقتصادی و دارایی مکلف شده است به منظور تشویق ناوگان حمل و نقل کشور به حمل سریع کالاهای صادراتی به بازارهای هدف وبر اساس بند ب ماده 113 قانون برنامه توسعه و نظر به این که درآمدهای ارزی بخش حملو نقل و ترانزیت جزو صادرات خدمات است، درآمدهای ناشی از حمل و نقل کالاهای صادراتی را از دریافت مالیات معاف کند.

4- مجدداً هیأت وزیران به جهت ارز آوری و کنترل خدمات ناوگان حمل و نقل کشور به موجب تصویب‌نامه شماره 9429/ت32172هـ- 21/02/1384 اقدام به اصلاح قسمت اخیر جزء (ه) بند (4) تصویب‌نامه 20082/ت30784ک- 21/04/1383کرده است و عبارت«درآمدهای ارزی ناشی از حمل و نقل کالاهای صادراتی» را جایگزین عبارت«درآمد ناشی از حمل و نقل کالاهای صادراتی» کرده است.

لذا با توجه به عبارت مذکور در بند 1 تصویب‌نامه شماره 81286/ت37862ک – 23/05/1386 کمیسیون موضوع اصل 138 قانون اساسی و مکلف ساختن کارگروه مربوطه به تدوین دستورالعمل برقراری معافیت از عوارض و مالیات برای حمل کالاهای دستورالعمل مورد نظر به استناد بند د ماده 33 قانون برنامه چهارم توسعه و جزء (ه) بند 4 تصویب‌نامه شماره 20082/ت30784ک- 21/04/1383و بند 2 تصویب‌نامه شماره 9429/ت 32172هـ- 21/02/1384هیأت وزیران که صراحتاً درآمدهای ارزی ناشی از حمل و نقل کالاهای صادراتی را از دریافت مالیات معاف دانسته است تهیه گردیده است و سازمان متبوع نیز با توجه به مفاد دستورالعمل تهیه شده را طی بخشنامه شماره 656- 14/01/1387جهت اطلاع ادارات امور مالیاتی و اقدام ابلاغ کرده است و مفاد بند 2 بخشنامه مزبور نیز که صرفاً درآمد ارزی حاصل از حمل کالاهای صادراتی را از مالیات و عوارض معاف کرده است با توجه به بند 2تصویب‌نامه شماره 9429/ت32172هـ- 21/03/1384هیأت وزیران تهیه و تنظیم شده است و ایرادی به مفاد آن وارد نیست.

با عنایت به مراتب و توضیحات فوق الذکر درخواست رد شکایت و تایید بخشنامه مشتکی عنه را دارد.»

همچنین به موجب لایحه شماره39471/232/د- 26/10/1390 مدیرکل دفتر تشخیص و حسابرسی مالیاتی آمده است که:

«به موجب بند (ب) ماده 113 قانون برنامه سوم و تنفیذی بند (د) ماده 33 قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، صدور کالاهای غیر نفتی و خدمات، مشمول پرداخت عوارض و مالیات نخواهند بود.

در راستای ساماندهی به ناوگان حمل و نقل کشور، کمیسیون موضوع اصل 138 قانون اساسی به استناد جزء (ه) بند(4) تصویب‌نامه شماره 20082/ت30784ک- 21/04/1383کمیسیون فوق الذکر«به منظور تشویق ناوگان حمل و نقل کشور به حمل سریع کالاهای صادراتی به بازارهای هدف و بر اساس بند(ب) ماده 113قانون برنامه سوم توسعه و نظر به این که درآمدهای ارزی بخش حمل و نقلو ترانزیت جزو صادرات خدمات می‌باشد، وزارت امور اقتصادی و دارایی درآمدهای ناشی ازحمل و نقل کالاهای صادراتی را از دریافت مالیات معاف نماید.

به جهت ارز آوری وکنترل خدمات ناوگان حمل و نقل کشور، به موجب تصویب‌نامه شماره 9429/ت32172هـ- 21/02/1384، اقدام به اصلاح مصوبه شماره 20082/ت30784ک- 21/04/1383 کرده است بدین گونه که بند 2 قسمت اخیر جزء (ه) بند 4 ماده عبارت «درآمدهای ارزی ناشی از حمل ونقل کالاهای صادراتی» جایگزین درآمدهای ناشی از حمل و نقل کالاهای صادراتی» می‌شود.

 لذا تأکید هیأت وزیران در ماده 2 بخشنامه مشتکی عنه در خصوص درآمدهای ارزی حاصل از حمل کالاهای صادراتی به موجب مصوبات اخیر الذکر بوده است.»

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور رؤسا، مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد. پس از بحث و بررسی، با اکثریت آراء به شرح آینده به صدور رأی مبادرت می‎کند:

رأی هیأت عمومی

با توجه به احکام مقرر در بند (ب) ماده 113قانونبرنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مصوب سال 1379 وبند (د) ماده 33 قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مصوب 1383 برقراری هر گونه مالیات و عوارض برای صادرات غیر نفتی و خدمات درطول برنامه ممنوع اعلام شده است. آیین‌نامه اجرایی این قانون نیز با استناد به اصل 138 قانون اساسی توسط هیأت وزیران تصویب شده است و در مقام حصول اهداف مورد نظر قانون، صادرات کالا و خدمات متضمن درآمد ارزی مشمول اعمال معافیت قرار گرفته است. نظر به این که مصوبه مذکور تاکنون ابطال نشده است و از وجاهت اجرایی برخوردار است، بخشنامه مورد شکایت نیز که حکمی بیش از مفاد مصوبه هیأت وزیران ندارد، خارج از حدود اختیارات سازمان امور مالیاتی تشخیص نمی‌شود و چون با قانون نیز مغایرت ندارد، قابل ابطال نیست.

معاون قضائی دیوان عدالت اداری- رهبرپور

وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی

هیأت وزیران در جلسه مورخ 10/07/1392 بنا به پیش‌نهاد شماره 145172 مورخ 08/09/1391 وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و به استناد ماده 69 قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین- مصوب 1373- تصویب نمود:

تعیین تعرفه‌های موضوع ماده 69 قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین به شرح زیر تعیین می‌شود:

الف-آموزش

1- دوره‌های آموزش عمومی کوتاه مدت حفاظت فنی و بهداشت کار در محل مرکز تحقیقات و تعلیمات حفاظت فنی و بهداشت کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی که از این پس به اختصار «مرکز» نامیده می‌شود به ازای هر نفر ساعت 9000 ریال

2- دوره‌های آموزش تخصصی کوتاه مدت حفاظت فنی و بهداشت کار در محل مرکز به ازای هر نفر ساعت 12000 ریال

3- دوره‌های آموزش عمومی کوتاه مدت حفاظت فنی و بهداشت کار در محل کارخانه به ازای هر نفر ساعت 10000 ریال

4- دوره‌های آموزش تخصصی کوتاه مدت حفاظت فنی و بهداشت کار در محل کارخانه به ازای هر نفر ساعت 14000 ریال

5- دوره‌های آموزش ویژه به ازای هر نفر ساعت 16000 ریال

6- همایش‌های آموزش ایمنی و بهداشت کار به ازای هر نفر ساعت 20000 ریال

7- کارگاه‌های آموزشی از طریق بازدید از فرهنگسرای دائمی مرکز به ازای هر گروه 25 نفره 120000 ریال

8- اجرای آموزش علمی- کاربردی ایمنی و بهداشت کار (درون کارگاهی) از طریق اعزام کارشناس به محل صنایع به ازای هر گروه 25 نفره 450000 ریال

9- هزینه تدریس مباحث ایمنی و بهداشت کار در دوره‌های آموزشی مرتبط که توسط سایر سازمان‌های ذیربط از طریق مدرسان ذیصلاح اعزامی مرکز برگزار می‌گردد به ازای هر ساعت تدریس 150000 ریال

ب- نشریات

1- پوسترهای ایمنی و بهداشت کار رنگی در ابعاد 70 × 50 سانتی متر 2500 ریال

2- پوسترهای ایمنی و بهداشت کار رنگی در ابعاد 50 × 35 سانتی متر 1250ریال

3- پوسترهای ایمنی و بهداشت کار رنگی در ابعاد 30 ×20سانتی متر700 ریال

4- شعارهای ایمنی و بهداشت کار در ابعاد70 × 50 سانتی متر 2000 ریال

5- شعارهای ایمنی و بهداشت کار در ابعاد 70× 30 سانتی متر 1300ریال

6- شعارهای ایمنی و بهداشت کار در ابعاد50× 35 سانتی متر 1200 ریال

7- دستورالعمل‌های ایمنی و بهداشت کار در ابعاد50× 35 سانتی متر1500 ریال

8- شعارهای ایمنی و بهداشت کار در ابعاد 50 × 15 سانتی متر 1500ریال

9- شعارهای ایمنی و بهداشت کار در ابعاد 70 × 15 سانتی متر 1500ریال

10- علایم و نشان‌های ایمنی در ابعاد50× 35 سانتی متر 1500 ریال

11- تکثیر فیلم‌های ویدئویی در زمینه ایمنی و بهداشت کار با ارایه لوح فشرده (CD) خام از طرف متقاضی به ازای هر لوح فشرده (CD)5000 ریال

12- تکثیر فیلم‌های ویدئویی در زمینه ایمنی و بهداشت کار با ارایه لوح فشرده (DVD) خام از طرف متقاضی به ازای هر لوح فشرده (DVD) 10000 ریال

13- جزوه به ازای هر برگ 100 ریال

14- لوح چند رسانه‌ای طرح آموزش همگانی ایمنی طاها (ص) به ازای هر لوح فشرده 20000 ریال

تبصره- بهای کتب جدید مطابق قیمت تعیین شده از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می‌باشد.

بخش پ- آزمایش وسایل حفاظت انفرادی

1- آزمایش مقاومت دم و بازدم فیلتر و فیلتر ماسک به ازای هر نمونه (5 عدد از یک نمونه)000/150ریال

2- آزمایش فیلترها و فیلتر ماسک ها در برابر ذرات به ازای هر نمونه (5 عدد از یک نمونه) 000/300 ریال

3- آزمایش دریچه‌های دم و بازدم ماسک‌های تنفسی (مقاومت مکانیکی – فشار هوا) به ازای هر نمونه (5 عدد از یک نمونه) 000/200 ریال

4- آزمایش نشت ربع ماسک، نیم ماسک و تمام ماسک صورت به ازای هر نمونه (3 عدد از یک نمونه)000/250 ریال

5- آزمایش نفوذپذیری عینک ها در مقابل گرد و غبار به ازای هر نمونه(2 عدد از یک نمونه) 000/150 ریال

6- آزمایش نفوذپذیری عینک ها در برابر بخارات و مواد شیمیایی به ازای هر نمونه (2 عدد از یک نمونه) 000/200 ریال

7- آزمایش سپرهای صورت و عدسی و محافظ‌های جانبی عینک‌های محافظ در برابر ضربه به ازای هر نمونه (2 عدد از یک نمونه) 000/350 ریال

8- آزمایش شیشه‌های عینک‌های ایمنی در برابر اشعه‌های ماورای بنفش و مادون قرمز به ازای هر نمونه (2عدد از یک نمونه)000/350 ریال

9- آزمایش نفوذ پذیری پارچه در مقابل جذب سطحی آب جهت تهیه لباس کار 000/150ریال

10- آزمایش نفوذ پذیری پارچه در مقابل جذب سطحی هوا جهت تهیه لباس کار 000/150 ریال

11- آزمایش مقاومت پارچه در مقابل سایش جهت تهیه لباس کار 000/150 ریال

12- آزمایش مقاومت پارچه در برابر شعله جهت تهیه لباس کار 000/350ریال

13- آزمایش مقاومت پارچه در برابر حرارت زیاد جهت تهیه لباس کار 000/400 ریال

14- آزمایش عایق الکتریکی کلاه‌های ایمنی (2 عدد از یک نمونه) 000/350 ریال

15- آزمایش کلاه‌های ایمنی در برابر ضربه به ازای هر نمونه (5 عدد از یک نمونه) 000/350 ریال

16- آزمایش پنجه فولادی کفش‌های ایمنی از نظر مقاومت در برابر ضربه (سه جفت از یک نمونه) به ازای هر نمونه 000/300 ریال

17- آزمایش پنجه فولادی کفش‌های ایمنی در برابر فشار (3 جفت از یک نمونه) به ازای هر نمونه 000/300 ریال

18- آزمایش کفه و رویه کفش‌های ایمنی در مقابل مواد نفتی و روغنی و مواد شیمیایی (3 جفت از یک نمونه) به ازای هر نمونه 000/300 ریال

19- آزمایش انعطاف پذیری کفه و رویه کفش‌های ایمنی (3 جفت از یک نمونه) به ازای هر نمونه 000/300 ریال

20- آزمایش مقاومت الکتریکی کفش‌های ایمنی به ازای هر نمونه (2 جفت از یک نمونه) 000/350 ریال

21- آزمایش سایش زیره کفش ایمنی به ازای هر نمونه (2جفت از یک نمونه) 000/300 ریال

22- آزمایش مقاومت زیره کفش ایمنی در برابر نفوذ اجسام تیز و برنده به ازای هر نمونه (2جفت از یک نمونه) 000/200 ریال

23- آزمایش مقاومت کفش ایمنی در برابر نفوذ آب به ازای هر نمونه (2 جفت از یک نمونه)000/300 ریال

24- آزمایش عایق حرارتی کفش به ازای هر نمونه (2 جفت از یک نمونه) 000/300 ریال

25-  آزمایش گوشی‌های حفاظتی توگوشی و روگوشی (ایرپلاک – ایرماف) (3 عدد از یک نمونه) به ازای هر نمونه 000/350 ریال

26- آزمایش عایق الکتریکی دستکش‌های حفاظتی به ازای هر نمونه (2 جفت از یک نمونه)000/350 ریال

27- آزمایش دستکش‌های ایمنی در برابر مواد نفتی و چربی ها (3 جفت از یک نمونه) به ازای هر نمونه 000/300 ریال

28-آزمایش دستکش‌های ایمنی در برابر سایش به ازای هر نمونه 000/200ریال

29- آزمایش کفپوش‌های عایق ضد برق 000/350 ریال

30- آزمایش کشش و پرس کمربند ایمنی 000/350 ریال

بخش ت - حفاظت فنی و ایمنی

1- اندازه گیری میدان‌های مغناطیسی برای هر ایستگاه 000/100 ریال

2- بررسی سیستم اتصال به زمین و اندازه گیری مقاومت الکتریکی الکترود ارت به شرح جدول زیر:

تبصره- در بررسی سیستم اتصال به زمین برای صدور تأییدیه، تمامی موارد فوق الذکر اندازه گیری می‌شود.

3- اندازه گیری میدان‌های الکتریکی برای هر ایستگاه 000/200 ریال

4- آزمایش هیدرواستاتیک و بازرسی فنی هر دستگاه دیگ بخار و آب گرم تا ظرفیت 30 تن 000/800 ریال

5- آزمایش هیدرواستاتیک و بازرسی فنی هر دستگاه دیگ بخار و آب گرم بیش از ظرفیت 30 تن 000/000/1 تا 000/000/2

6- ضخامت سنجی فلزات (ظروف تحت فشار) به ازای هر نقطه 000/10 ریال

7- تعرفه خدمات بازرسی ایمنی و فنی انواع بالابرها و لیفتراک ها و آسانسورها به شرح جدول زیر:

8- بررسی واحدهای تولیدی، صنعتی، کشاورزی و معدنی از نظر رعایت اصول ایمنی و بهداشت ساختمان کارگاه‌ها و حسب مورد ارائه پیش‌نهادهای لازم جهت بهینه سازی آن و کنترل و نظارت به ازای هر واحد 000/000/10 ریال

9- بررسی کارگاه‌های ساختمانی از نظر رعایت اصول ایمنی قبل و حین اجرای عملیات ساخت به شرح ذیل:

الف- ساختمانهای بنایی، فلزی و بتنی یک سقف از روی شالوده حداکثر تا 600 متر مربع 000/000/1
ب- ساختمانهای بنایی، فلزی و بتنی 2 سقف از روی شالوده حداکثر تا 600 متر مربع 000/200/1
پ- ساختمانهای بنایی، فلزی و بتنی 3 سقف از روی شالوده حداکثر تا 2000 متر مربع 000/800/1
ت- ساختمانهای بنایی، فلزی و بتنی 4 سقف از روی شالوده حداکثر تا 2000 متر مربع 000/000/2
ث- ساختمانهای بنایی، فلزی و بتنی 5 سقف از روی شالوده حداکثر تا 2000 متر مربع 000/500/2
ج- ساختمانهای بنایی، فلزی و بتنی 6 و 7 سقف از روی شالوده حداکثر تا 5000 متر مربع 000/000/3
چ- ساختمانهای بنایی، فلزی و بتنی 8 تا 10 سقف از روی شالوده حداکثر تا 5000 متر مربع 000/000/4
ح- ساختمانهای بنایی، فلزی و بتنی 11 سقف به بالا از روی شالوده حداکثر تا 5000 متر مربع 000/000/5

10- بررسی سامانه اطفای حریق دستی به شرح زیر:

الف- کارگاه‌های کمتر از 50 نفر تا 000/500 ریال

ب- کارگاه‌های بین 51 تا 200 نفر به ازای هر نفر 000/20 ریال

پ- کارگاه‌های بین 201 تا 400 نفر به ازای هر نفر 000/15 ریال

ت- کارگاه‌های بالاتر از 400 نفر به ازای هر نفر 000/10 ریال

11- بررسی و آزمایش سامانه اطفای حریق اتوماتیک به ازای هر جلسه روزانه کارشناسی تا 000/500/1 ریال

12- هزینه کارشناسی بررسی محیط‌های کاری و تجهیزات ایمنی صنایع برای هر جلسه روزانه کارشناسی 000/500 تا 000/000/2 ریال

13- هزینه کارشناسی بررسی محیط‌های کاری از نقطه نظر ایمنی برق (به استثنای بررسی سامانه اتصال به زمین) برای هر جلسه روزانه 000/500/1 ریال

14- بررسی محیط کار از نقطه نظر مهندسی عوامل انسانی (ارگونومی) برای هر جلسه کارشناسی روزانه تا 000/500/1 ریال

15- هزینه کارشناسی ایمنی معدن، منطبق با آیین‌نامه ایمنی در معادن مصوب 1391 شورای عالی حفاظت فنی به شرح زیر:

الف- برای معادن سطحی با میزان استخراج سالیانه حداکثر 000/100 تن به ازای هر بازدید از سینه کار اول 000/500 ریال و مازاد بر هر سینه کار مبلغ 000/200 ریال

ب- برای معادن سطحی با میزان استخراج سالیانه حداکثر 000/200 تن به ازای هر بازدید از سینه کار اول 000/500 ریال و مازاد بر هر سینه کار مبلغ 000/300 ریال

پ- برای معادن سطحی با میزان استخراج بیش از 000/200 تن به ازای هر بازدید از سینه کار 000/000/1 ریال

 ت- برای معادن زیر زمینی با استخراج سالیانه حداکثر 000/100 تن به ازای هر بازدید از جبهه کار یا کارگاه استخراج مبلغ 000/000/1 ریال

ث- برای معادن زیر زمینی با استخراج سالیانه بیشتر از 000/100 تن به ازای هر بازدید از جبهه کار یا کارگاه استخراج 000/500/1 ریال

16- هزینه کارشناسی بررسی نیازهای محیط‌های کاری از نقطه نظر وسایل حفاظت فردی برای هر جلسه روزانه 000/000/2 ریال

17- بررسی و اندازه گیری عوامل فیزیکی محیط کار به شرح جدول زیر:

18- نمونه برداری و اندازه گیری مستقیم گاز و بخار با استفاده از دستگاه‌های قرائت مستقیم به شرح جدول زیر:

19- تعیین مقدار آلاینده ها با استفاده از روش اسپکتروفتومتری به شرح جدول زیر:

20- اجرای طرح‌های بررسی و بهینه سازی واحدهای تولیدی، صنعتی، کشاورزی، معادن و خدمات از نظر عوامل زیان آور محیط کار فیزیکی و شیمیایی به ازای هر نفر کارگر 000/50 ریال

تبصره- هزینه خدمات ارائه شده در طرح‌های بهینه سازی به غیر از بررسی‌های فیزیکی و شیمیایی که در بالا ذکر شده است بر مبنای تعرفه مصوب در بندهای قبلی می‌باشد.

21-  چنانچه ارایه خدمات مرکز تحقیقات و تعلیمات حفاظت فنی و بهداشت کار و گروههای تابع خارج از محل مرکز باشد، تأمین وسیله رفت و آمد برای کارشناسان، مدرسان و مجریان اعزامی و محل اقامت و پذیرایی از آنان به عهده واحد متقاضی می‌باشد.

بخش ث- سایر خدمات

1- صدور پروانه برای تأیید هرگونه وسایل حفاظت فردی توسط تولیدکنندگان داخل کشور (موضوع ماده 90 قانون کار)000/000/1ریال (برای بار اول)

2- صدور پروانه برای تأیید هرگونه وسایل حفاظت فردی توسط تولیدکنندگان خارجی در ایران و نیز صدور پروانه و یا مجوز توزیع برای هرگونه وسایل حفاظت فردی خارجی توسط شرکت‌های واردکننده و نماینده محصولات خارجی (موضوع ماده (90) قانون کار) 000/000/1 ریال (برای بار اول)

3- صدور پروانه برای تأیید هرگونه وسایل ایمنی توسط سازندگان داخل کشور از قبیل انواع حفاظها (موضوع ماده (90) قانون کار)000/300/1ریال (برای بار اول)

4- صدور پروانه و یا مجوز توزیع هرگونه وسایل ایمنی توسط شرکت‌های واردکننده (موضوع ماده(90) قانون کار) 000/500/1 ریال

5- ثبت نام و آزمون متقاضیان مشاوران حفاظت فنی و خدمات ایمنی و صدور پروانه صلاحیت برای قبول شدگان برای بار اول 000/600 ریال

6- تمدید پروانه صلاحیت مشاوران حفاظت فنی و خدمات ایمنی 000/500 ریال

7- جریمه تأخیر در ارائه درخواست تمدید پروانه صلاحیت مشاوران حفاظت فنی و خدمات ایمنی تا یک سال تأخیر 000/150 ریال و بیش از یک سال تأخیر 000/300 ریال که به هزینه تمدید پروانه موضوع بند (6)اضافه می‌گردد.

8- هزینه صدور المثنی برای پروانه صلاحیت مشاوران حفاظت فنی و خدمات ایمنی 000/400 ریال

9- ارایه خدمات بهداشتی و معاینات دوره‌ای کارگران براساس تعرفه‌های مصوب وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می‌باشد.

اسحاق جهانگیری- معاون اول رییس جمهور

موضوع: نمونه فرم تاییدیه موضوع ماده 10 آیین‌نامه تجدید ارزیابی دارایی‌ها موضوع بند 39 قانون بودجه سال 1391 کل کشور، بند 48 قانون بودجه سال 1392کل کشور و ماده 17 قانون حداکثر استفاده از توان تولیدی و خدماتی در تامین نیازهای کشور و تقویت آن‌ها در امر صادرات و اصلاح ماده 104 قانون مالیات‌های مستقیم

پیرو بخشنامه‌های شماره 27577/230/د مورخ 17/08/1391 و شماره 14977/230/د مورخ 03/06/1392 موضوع آیین‌نامه‌های اجرایی بند 39 قانون بودجه سال1391کل کشور و ماده 17 قانون حداکثر استفاده از توان تولیدی و خدماتی در تامین نیازهای کشور و تقویت آن‌ها در امر صادرات و اصلاح ماده 104 قانون مالیات‌های مستقیم و همچنین بند 48 قانون بودجه سال1392کل کشوردر ارتباط با تجدید ارزیابی دارایی‌ها، به پیوست نمونه فرم تاییدیه موضوع ماده 10 آیین‌نامه‌های مزبور که لازم است بنگاه‌های اقتصادی در مهلت مقرر به اداره امور مالیاتی تسلیم نمایند جهت اطلاع و اقدام لازم ارسال می‌گردد .

بدیهی است چنانچه هر یک از مودیان در اجرای مقررات ماده 272 قانون مالیات‌های مستقیم از خدمات تخصصی و حرفه‌ای حسابداران ذیصلاح به عنوان حسابدار رسمی استفاده نموده و نسبت به تکمیل جدول و اظهارنظر حسب مقررات ماده 10 آیین‌نامه مذکور در گزارش حسابرسی مالیاتی تسلیمی به اداره امور مالیاتی ذیربط در مهلت مقرر اقدام نموده باشند به منزله تسلیم فرم فوق الذکر خواهد بود.

حسین وکیلی- معاون مالیات‌های مستقیم

پيوست‌

هیأت وزیران در جلسه مورخ 03/07/1392 بنا به پیش‌نهاد شماره 38298/90 مورخ 22/09/1390 سازمان حفاظت محیط زیست و به استناد اصل یکصد و سی وهشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تصویب نمود:

متن زیر به عنوان تبصره به بند 14 تصویب‌نامه شماره 212326/ت46320هـ مورخ 16/12/1390 موضوع برنامه جامع کاهش آلودگی هوا در هشت شهر بزرگ کشور اضافه می‌شود:

تبصره- استقرار صنایع رده 1 (الف) گروه‌های چهارده گانه موضوع تصویب‌نامه شماره 78946/ت39127هـ مورخ 15/04/1390 در داخل محدوده شهرهای تبریز، شیراز، مشهد، اهواز و اراک و استقرار صنایع رده‌های 2 و 3 گروه‌های چهارده‌گانه تصویب‌نامه مذکور در خارج از محدوده شهرهای یاد شده از شمول این ماده مستثنی می باشند.

 اسحاق جهانگیری- معاون اول رییس جمهور

شماره: 17013/ت46320هـ تاریخ:01/02/1392

وزارت کشور- وزارت صنعت، معدن وتجارت

سازمان حفاظت محیط زیست

هیأت وزیران در جلسه مورخ 18/1/1392 بنا به پیش‌نهاد وزارت صنعت، معدن و تجارت و به استناد اصل یکصدو سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تصویب نمود:

عبارت «ابتدای سال 1392» در بند 6 تصویب‌نامه شماره 212326/ت46320هـ مورخ 16/12/1390 به «01/04/1392» اصلاح می‌شود. زمان مذکور قطعی و غیرقابل تمدید می‌باشد.

محمد رضا رحیمی- معاون اول رییس جمهور

شماره:212326/ت46320هـ تاریخ:16/12/1390

وزارت کشور- وزارت صنعت، معدن و تجارت- وزارت راه و شهرسازی- وزارت نفت

وزارت نیرو- وزارت جهاد کشاورزی- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی

سازمان حفاظت محیط زیست- سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران

هیأت وزیران در جلسه مورخ 04/10/1390 بنا به پیش‌نهاد شماره 317-1مورخ 14/01/1390 سازمان حفاظت محیط زیست و به استناد اصل یکصد و سی و هشتم  قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران «برنامه کاهش آلودگی هوا در شهرهای بزرگ کشور» را به شرح زیر تصویب نمود:

برنامه کاهش آلودگی هوا در شهرهای بزرگ کشور

 به منظور کاهش آلودگی هوا در شهرهای تهران، اهواز، اراک، تبریز، مشهد، شیراز، کرج و اصفهان، دستگاه‌های ذیربط مؤظفند نسبت به اجرا و رعایت احکام این برنامه در محدوده و حریم شهرهای یاد شده اقدام نمایند.

1- نیروی انتظامی مؤظف است از ابتدای تیرماه سال 1391از تردد وسایل نقلیه با سن بیش از میزان مندرج در جدول زیر(بر حسب سال) جلوگیری به عمل آورد: 

تبصره- خودروهای تاریخی (کلاسیک) موضوع تصویب‌نامه شماره 27001/44398 مورخ 08/02/1389 هیأت وزیران از شمول این بند مستثنی می‌باشند.

2- آزمون صحت کاتالیست کانورتور و کربن کنیستر در معاینات فنی خودروها به منظور صدور برگه و برچسب معاینه فنی از ابتدای سال 1391 اجباری است.

تبصره1- وزارت صنعت، معدن و تجارت مکلف است از ابتدای سال 1391 کاتالیست کانورتور و کربن کنیستر مورد نیاز در مراکز خدمات بعد از فروش جهت تعویض را تأمین نماید.

تبصره2- سازمان حفاظت محیط زیست مؤظف است ضمن نظارت مستقیم بر اجرای این بند، اقدامات لازم را برای برخورد قانونی با رانندگان و تعمیرگاههایی که نسبت به حذف و یا از کار انداختن کاتالیست کانورتور و کربن کنیسنتر اقدام می کنند، انجام دهد.

3- سهم حمل و نقل عمومی در شهرهای موضوع این تصویب‌نامه تا پایان برنامه پنج‌ساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران، باید حداقل سالی پنج درصد(5%) نسبت به سال قبل از آن افزایش یابد. مسئولیت اجرای این بند بر عهده وزارت کشور با همکاری شهرداری‌ها می‌باشد.

4- وزارت کشور(سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌ها) مکلف است با مشارکت و همکاری شهرداری‌ها برنامه زمانبندی اجرای ماده 33 قانون اصلاح الگوی مصرف انرژی-مصوب 1389- در مورد ساماندهی معابر و تسهیل عبور و مرور عابران پیاده و دوچرخه سواران را تنظیم و پیگیری لازم برای تحقق آن را به عمل آورد.

5- شهرداری‌ها مکلفند در اجرای ماده 3 قانون نحوه رسیدگی به تخلفات و اخذ جرایم رانندگی-مصوب 1350-، نسبت به نصب دوربین‌های نظارت تصویری دیجیتالی جهت کنترل کامل مبادی ورودی طرح ترافیک و همچنین نصب تابلوی الکترونیکی مسیریاب شهری و وضعیت ترافیکی در معابر اصلی حداکثر ظرف شش ماه از تاریخ ابلاغ این مصوبه اقدام نمایند.

6- شماره گذاری خودروهای وارداتی و تولید داخلی به استثنای خودروهای دوگانه سوز تولید داخلی، از ابتدای سال 1392و خودروهای دوگانه سوز تولید داخلی از ابتدای سال 1393 صرفاٌ در صورت کسب استاندارد جهانی (EURO IV) مجاز خواهد بود و نیروی انتظامی مکلف است از شماره گذاری خودروهای با استاندارد پایین تر از استاندارد یاد شده خودداری نماید.

تبصره1- وزارت صنعت، معدن و تجارت مؤظف است از ابتدای سال 1391 خودروهای تولید داخلی را به تدریج بر اساس برنامه ارائه شده از سوی سازمان حفاظت محیط زیست که با مشارکت آن وزارت تهیه و ارائه می‌شود، منطبق با استاندارد جهانی (EURO IV) به بازار عرضه نماید.

تبصره2- استاندارد موضوع این بند از ابتدای سال 1394برای تمام خودروها به (EURO V) ارتقا می یابد.

تبصره3- تولید و واردات موتور سیکلت از تاریخ 01/07/1391منطبق با استاندارد (EURO III) می‌باشد.

7- سوخت مورد نیاز خودروهای سبک و سنگین از تاریخ 01/01/1391 منطبق با استاندارد جهانی (EURO IV) و از تاریخ 01/01/1392 منطبق با استاندارد جهانی (EURO V)عرضه می‌شود. مسئولیت اجرای این بند بر عهده وزارت نفت می‌باشد.

8- به منظور کاهش مسافت سفر و زمان انتظار خودروها برای سوختگیری، وزارتخانه‌های نفت و کشور مکلفند با همکاری شهرداری‌ها تسهیلات لازم جهت تبدیل جایگاه‌های تک منظوره به دو منظوره سوخت ( بنزین-گاز) با فضای مناسب و قابلیت عرضه همزمان بنزین و گاز مطابق با سبد سوخت کشور و نیز استقرار جایگاه‌های سوخت کوچک و سیار در مکان‌های مناسب را در طول برنامه پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران فراهم نمایند.

تبصره- وزارت نفت مکلف است تجهیزات جایگاه‌های CNG ظرفیت متوسط و با قابلیت نصب در فضاهای کوچک را با رعایت اصول ایمنی و استانداردهای لازم فراهم آورد.

9- وزارت نفت مکلف است از ابتدای سال 1391 اقدامات مورد نیاز جهت جلوگیری کامل از انتشار بخار بنزین در مراحل مختلف نگهداری، توزیع و نیز جایگاه‌های سوخت و نازل سوخت گیری خودروها را اجرا نماید.

10- سهم خودروهای کم مصرف و موتورسیکلت‌های برقی شبکه تولید داخلی و وارداتی تا پایان برنامه پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران باید سالانه حداقل (3%) نسبت به سال قبل از آن افزایش یابد. مسئولیت اجرای این بند بر عهده وزارت صنعت، معدن و تجارت می‌باشد.

11- به منظور جایگزینی انرژی‌های فسیلی با انرژی‌های نو و تجدیدپذیر در کلیه اماکن شهری، وزارت کشور(سازمان شهرداری‌ها و دهیاریها) مکلف است با همکاری وزارت نیرو و سازمان حفاظت محیط زیست، سازوکارهای اجرایی و تشویقی لازم را ظرف مدت 3 ماه پس از ابلاغ این تصویب‌نامه تهیه و اجرا نماید.

12- سرانه فضای سبز شهری تا پایان برنامه پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران باید سالانه یک متر افزایش یابد. مسئولیت اجرای این بند بر عهده وزارت کشور با همکاری شهرداری‌ها می‌باشد.

تبصره - وزارت نیرو مؤظف است آب خام مورد نیاز جهت آبیاری فضای سبز شهری را تأمین نماید.

13- به منظور توسعه فضای سبز جنگلی در حریم شهرها، ادارات کل منابع طبیعی و جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری مکلفند با هماهنگی سازمان‌های راه و شهرسازی استان‌ها نسبت به کاشت گونه‌های گیاهی مناسب بر اساس ظرفیت‌های موجود هر استان اقدام نمایند.

 14- ایجاد صنایع در خارج از شهرک‌های صنعتی در شهرهای تبریز، شیراز، اهواز، اراک و مشهد تا شعاع 30 کیلومتری ممنوع است.

15- فرآیندهای احتراقی تمام کارخانه‌ها، کارگاه‌ها و واحدهای تولیدی مستقر در محدوده و حریم شهرها از ابتدای سال 1392 باید با انرژی‌های تجدیدپذیر یا گاز انجام شود. وزارت صنعت، معدن و تجارت مسئول اجرای این بند است.

تبصره 1- وزارتخانه‌های نیرو و نفت مکلفند نسبت به تأمین انرژی یا گاز مورد نیاز اقدام نمایند.

تبصره2- وزارت صنعت، معدن و تجارت مکلف است با همکاری سازمان حفاظت محیط زیست به نحوی برنامه ریزی نماید که تمام واحدهای صنعتی آلاینده موجود در محدوده و حریم شهرها حداکثر تا پایان شهریور سال 1391به سیستم‌های کنترل آلودگی و سیستم‌های پایش بر خط (ON-LINE) مجهز شوند.

تبصره 3- واحدهای آلاینده باقیمانده با اولویت کوره‌های سنتی آجر، گچ، آهک و سنگبری‌ها  باید تا پایان سال سوم برنامه پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران به خارج از حریم شهرها منتقل شوند. مسئولیت اجرای این تبصره بر عهده سازمان‌های صنعت، معدن و تجارت استان‌ها با همکاری استانداری ها و ادارات کل حفاظت محیط زیست استان ها می‌باشد.

16- وزارتخانه‌های نفت و نیرو مکلفند نسبت به تأمین سوخت گاز نیروگاه‌ها با اولویت نیروگاه‌های شازند اراک، اسلام آباد و شهید منتظری اصفهان و شهید منتظر قائم کرج اقدام نمایند.

تبصره- وزارت نیرو مکلف است با تسریع در احداث نیروگاه‌های برق تجدید پذیر از فعالیت اجباری نیروگاه‌های یاد شده با سوخت مازوت جلوگیری نموده و همزمان نسبت به نصب تجهیزات کاهش دهنده آلاینده‌های زیست محیطی در آن‌ها اقدام نماید.

17- موتورخانه تمام ساختمان‌های اداری و تجاری باید تا پایان سال 1392 به سیستم‌های هوشمند انرژی تجهیز شوند. مسئولیت اجرای این بند بر عهده وزارت کشور با همکاری وزارتخانه‌های نفت، نیرو شهرداری‌ها می‌باشد.

18- به منظور ارتقای سامانه مدیریت کیفیت هوا، سازمان حفاظت محیط زیست مکلف است با با همکاری وزارتخانه‌های ارتباطات و فن‌آوری اطلاعات، راه و شهرسازی(سازمان هواشناسی)، کشور و شهرداری‌ها نسبت به افزایش تعداد ایستگاه‌های سنجش آلودگی هوا، ایجاد سامانه پایش بر خط (ON-LINE)، ارتقای سطح نرم افزارها، مدل سازی آلودگی هوا و تأمین بسترهای مخابراتی مورد نیاز اقدام نماید.

تبصره- سازمان هواشناسی مؤظف است با ارتقاء سامانه‌های پایش، پیش بینی و هشدار نسبت به اطلاع رسانی بهنگام پدیده‌های جوی و آلودگی هوا اقدام نماید.

19-در صورت قرارگرفتن وضعیت هوا در شرایط هشدار وزارت نیرو مؤظف است با هماهنگی سازمان حفاظت محیط زیست و با رعایت قوانین و مقررات مربوط نسبت به بارورکردن ابرها و نیز استفاده از سایر فناوری‌های مناسب اقدام نماید.

20- سازمان حفاظت محیط زیست مکلف است با همکاری سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران و سایر دستگاه‌های مسئول حسب مورد نسبت به تولید و پخش برنامه‌های آموزشی مرتبط با احکام این تصویب‌نامه اقدام نماید.

21- نظارت بر حسن اجرای این تصویب‌نامه بر عهده سازمان حفاظت محیط زیست می‌باشد. سازمان یاد شده مکلف است هر شش ماه یک بار گزارش مربوط را به هیأت وزیران ارائه نماید.

22- برنامه جامع کاهش آلودگی هوای تهران موضوع تصویب‌نامه شماره16104مورخ 21/2/1379 لغو می‌گردد.

 محمدرضا رحیمی- معاون اول رییس جمهور

وزارت صنعت، معدن و تجارت

«قانون اصلاح قانون نظام صنفی کشور» که در جلسه علنی روز سه شنبه مورخ دوازدهم شهریور ماه یکهزار و سیصد و نود و دو  مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 20/6/1392 به تأیید شورای نگهبان رسیده و طی نامه شماره 38449/59 مورخ 30/6/1392 مجلس شورای اسلامی واصل گردیده است، به پیوست جهت اجرا ابلاغ می‌گردد.

حسن روحانی- رییس جمهور

شماره:38449/59 تاریخ:30/6/1392

حضرت حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای دکترحسن روحانی

رییس محترم جمهوری اسلامی ایران

عطف به نامه شماره 12999/37876 مورخ 23/01/1389 در اجرای اصل یکصد و بیست وسوم (123) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران قانون اصلاح قانون نظام صنفی کشور با عنوان لایحه به مجلس شورای اسلامی تقدیم گردیده بود. با تصویب در جلسه علنی روز سه شنبه مورخ 12/06/1392 و تأیید محترم شورای نگهبان به پیوست ابلاغ می‌گردد.

علی لاریجانی- رییس مجلس شورای اسلامی

پيوست‌

موضوع مشارکت بانک‌ها و سایر منابع مالی و پولی در احداث پروژه‌های عمرانی

نظر به اینکه در نحوه رسیدگی به هزینه‌های قابل قبول مربوط به مشارکت بانک‌ها و سایر منابع مالی و پولی کشور در احداث پروژه‌های عمرانی بخش راه و ترابری ابهاماتی مطرح می‌باشد، لذا به منظور اجرای صحیح مقررات مالیاتی و رفع هر گونه ابهام مقرر می دارد:

به استناد تبصره 3 ماده واحده قانون احداث پروژه‌های عمرانی بخش راه و ترابری از طریق مشارکت‌ها بانک‌ها و سایر منابع مالی و پولی کشور مصوب 1366  «هزینه‌های تمام شده(اعم از هزینه‌های مستقیم و بالاسری) اجرا و نگهداری پروژه ها و طرحهای موضوع این قانون به میزانی که مورد تأیید حسابرس منتخب وزارت امور اقتصادی و دارایی قرار می‌گیرد حداکثر ظرف مدت واگذاری منافع بهره برداری مستهلک و هزینه استهلاک مربوط جزء هزینه‌های قابل قبول مالیاتی شرکت مربوط از نقطه نظر مالیاتی محسوب خواهد شد.»

از آنجا که مخارج پروژه در دوره احداث جزو هزینه پیمان بوده و هزینه مذکور، هزینه قابل قبول مالیاتی تلقی می‌گردد، بنابراین تبصره یاد شده از مصادیق قوانین و مقررات مغایر موضوع ماده 273 قانون مالیات‌های مستقیم نبوده و لازم الاجرا می‌باشد.

لذا در دوره بهره برداری، هزینه‌های انجام شده پیمان، با رعایت سایر شرایط مندرج در تبصره 3 مورد اشاره، به نسبت درآمد هر سال و یا به نسبت سنوات دوره بهره برداری، قابل استهلاک و کسر از درآمد سال مذکور خواهد بود.

علی عسکری- رییس کل سازمان امور مالیاتی کشور

پيوست‌

موضوع اظهارنامه اصلاحی موضوع تبصره ماده 226 قانون مالیات‌های مستقیم

نظر به سؤالات و ابهامات مطرح شده در خصوص اظهارنامه اصلاحی موضوع تبصره ماده 226 قانون مالیات‌های مستقیم، که مقرر می دارد:

«به مؤدیان مالیاتی اجازه داده می‌شود در صورتی‌که به نحوی از انحاء در اظهارنامه یا ترازنامه یا حساب سود و زیان تسلیمی از نظر محاسبه اشتباهی شده باشد، با ارایه مدارک لازم ظرف یک ماه از تاریخ انقضای مهلت تسلیم اظهارنامه نسبت به رفع اشتباه اقدام و اظهارنامه یا ترازنامه یا حساب سود و زیان اصلاحی را حسب مورد تسلیم نماید و در هر حال تاریخ تسلیم اظهارنامه مؤدی تاریخ تسلیم اظهارنامه اول می‌باشد.»

بنابراین به منظور وحدت رویه اجرائی مقرر می‌گردد:

1- با توجه به صراحت تبصره مذکور مبنی بر تسلیم اظهارنامه اصلاحی از تاریخ انقضای مهلت تسلیم اظهارنامه به مدت یک ماه، هر گونه اظهارنامه تسلیمی قبل از انقضای مهلت تسلیم اظهارنامه به عنوان اظهارنامه اصلی تلقی و آخرین اظهارنامه تسلیمی در موعد مقرر که با رعایت مقررات تسلیم شده باشد به عنوان اظهارنامه اصلی ملاک رسیدگی خواهد بود.

2- چنانچه مؤدی پس از انقضای مهلت تسلیم اظهارنامه نسبت به تسلیم اظهارنامه اصلاحی در مهلت مقرر قانونی اقدام نموده باشد، در صورتی که مغایرت ارقام اظهارنامه اصلاحی مذکور در مقایسه با آخرین اظهارنامه تسلیمی در مهلت مقرر، ناشی از نتیجه ثبت سند حسابداری اصلاحی یا رویداد مالی پس از تسلیم اظهارنامه اصلی در دفاتر قانونی مؤدی نباشد، به عنوان اظهارنامه اصلاحی موضوع تبصره ماده 226 قانون مذکور قابل قبول خواهد بود.

علی عسکری- رییس کل سازمان امور مالیاتی کشور

موضوع: عدم شمول قانون مالیات بر ارزش افزوده بر واردات وعرضه ویتامین‌ها و مکمل‌های غذایی

پیرو بخشنامه شماره 517 مورخ 15/05/1392، در راستای اجرای نظریه شماره 79337/14284 مورخ 16/06/1390 معاونت حقوقی رییس جمهور، که مقررمی دارد: «‌ویتامین‌ها ومکمل‌های غذایی بنا به فهرستی که وزارت بهداشت، درمان وآموزش پزشکی به عنوان دارو تایید واعلام می‌نماید مشمول بند 9 ماده 12 قانون مالیات بر ارزش افزوده می‌باشد»، به پیوست فهرست تکمیلی ویتامین ها ومکمل‌های غذایی منضم به نامه شماره 201205/665 مورخ10/6/1392وزارت بهداشت، درمان وآموزش پزشکی(در قالب یک عدد لوح فشرده) جهت اطلاع واقدام لازم ارسال می‌گردد .

علیرضا طاری بخش- معاون مالیات بر ارزش افزوده

وزارت راه و شهرسازی

هیأت وزیران در جلسه مورخ 31/06/1392 بنا به پیش‌نهاد شماره 02/100/40943 مورخ 30/06/1392 وزارت راه و شهرسازی و در اجرای ماده 12 اساسنامه سازمان ملی زمین و مسکن- مصوب 1387- تصویب نمود:

آقای سید محمد پژمان به عنوان رییس هیأت مدیره و مدیر عامل سازمان ملی زمین و مسکن تعیین می‌شود.

اسحاق جهانگیری-امعاون اول رییس جمهور

وزارت نیرو- وزارت راه و شهرسازی- وزارت جهاد کشاورزی

وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح- وزارت کشور

معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رییس جمهور

هیأت وزیران در جلسه مورخ 20/05/1392بنا به پیش‌نهاد مشترک سازمان حفاظت محیط زیست و معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس‌جمهور و وزارتخانه‌های نیرو، راه و شهرسازی و جهاد کشاورزی و به استناد بند (الف) ماده 187 و بند (الف) ماده 191 قانون برنامه پنج‌ساله پنجم توسعه ـ مصوب 1389-، آیین‌نامه اجرایی جزء 1 بند (الف) ماده 187 و بند (الف) ماده 191 قانون برنامه پنج‌ساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران را به شرح زیر تصویب نمود:

آیین‌نامه اجرایی جزء 1 بند (الف) ماده 187 و بند (الف) ماده 191 قانون برنامه پنج‌ساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران

ماده1- در این آیین‌نامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می‌روند:

الف- زیست بوم: پهنه جغرافیایی است که اجزای زیستی ـ فیزیکی (منابع آب، منابع خاک و اراضی، اقلیم، پوشش گیاهی، حیات جانوری)و اجتماعی (جوامع انسانی) آن در یک تعامل داخلی، نظام یکپارچه‌ای را تشکیل می‌دهند.

ب- زیست بوم حساس: زیست بوم با اهمیت از نظر حفظ و احیای تنوع زیستی و پشتیبانی جوامع انسانی محلی مؤثر در توسعه پایدار با اولویت‌های زیر:

پ- زیست بوم شکننده: زیست بوم حساسی که کارکردهای یک یا چند جزء آن و یا ارتباط بین آن‌ها مختل شده و براساس شاخص‌های اختصاصی دستگاه‌های اجرایی مسئول به تشخیص کارگروه ملی، شکننده تعیین می‌شود.

ت- مدیریت یکپارچه زیست بومی: رویکردی راهبردی، جامع‌نگر، هدایت‌کننده و نظارتی در مدیریت اجزای زیستی ـ فیزیکی و اجتماعی برای نیل به حفاظت، احیا و بهره‌برداری پایدار از زیست‌بوم.

ث-دستگاه‌های اجرایی مسئول: وزارتخانه‌های نیرو، جهاد کشاورزی، راه و شهرسازی (سازمان هواشناسی) و سازمان حفاظت محیط زیست.

ج- برنامه: برنامه مدیریت یکپارچه‌زیست بومی در زیست بوم‌های حساس و شکننده.

چ- شورای عالی: شورای عالی حفاظت محیط زیست.

ح- سازمان: سازمان حفاظت محیط زیست.

خ- کارگروه ملی: کارگروه ملی مدیریت یکپارچه زیست بوم‌های حساس و شکننده.

ماده2- کارگروه ملی با ترکیب زیر تشکیل می‌شود:

الف ـ رییس سازمان حفاظت محیط زیست (رییس کارگروه)

ب ـ معاون ذی‌ربط وزارت جهاد کشاورزی

پ ـ معاون ذی‌ربط وزارت نیرو

ت ـ معاون ذی‌ربط وزارت کشور

ث ـ معاون ذی‌ربط وزارت راه و شهرسازی

ج ـ معاون ذی‌ربط وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح

چ ـ معاون ذی‌ربط معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس‌جمهور

ح ـ استانداران ذی‌ربط

خ ـ سه نفر از متخصصین زیست‌بوم‌های حساس یا اعضای هیأت علمی ذی‌ربط دانشگاه‌ها به پیش‌نهاد رییس کارگروه ملی و تصویب اعضای آن.

د ـ یک نفر نماینده سازمان‌های مردم نهاد مرتبط به پیش‌نهاد رییس کارگروه ملی و تصویب اعضای آن.

تبصره1- دبیرخانه کارگروه ملی در سازمان حفاظت محیط زیست با استفاده از ساختار موجود و بدون توسعه تشکیلاتی ایجاد می‌شود و دبیر آن توسط رییس سازمان حفاظت محیط زیست منصوب می‌گردد. تشکیل پایگاه اطلاعاتی پایش مدیریت زیست‌بومهای حساس و شکننده و به‌روزرسانی آن برعهده دبیرخانه می‌باشد.

تبصره2-نحوه تشکیل، اداره جلسات و اتخاذ تصمیم کارگروه ملی به موجب دستورالعملی خواهد بود که ظرف سه ماه پس از ابلاغ این آیین‌نامه توسط دبیرخانه تهیه و به تصویب کارگروه ملی می‌رسد.

ماده3- وظایف کارگروه ملی به شرح زیر تعیین می‌گردد:

الف ـ تنظیم و پیش‌نهاد برنامه برای تصویب در هیأت دولت.

ب ـ تنظیم سیاست‌های کلان جهت مدیریت بهینه زیست‌بوم‌های حساس و شکننده در چارچوب برنامه و پیش‌نهاد آن به شورای عالی برای تصویب.

پ ـ تعیین و تصویب شاخص‌های حساسیت و شکنندگی زیست‌بوم‌ها.

ت ـ تصویب و اعلام فهرست نهایی زیست‌بوم‌های حساس و شکننده و اولویت‌بندی آنها.

ث ـ نظارت بر عملکرد اجرای برنامه و اتخاذ تصمیمات لازم.

ج ـ ارایه گزارشهای دوره‌ای به شورای عالی.

چ ـ پیگیری و نظارت بر اجرای مصوبات شورای عالی.

تبصره-دستورالعمل مربوط به تعیین زیست‌بوم‌های حساس و شکننده و نحوه بازنگری اولویت‌بندی حساسیت زیست‌بوم‌ها ظرف شش ماه پس از ابلاغ این آیین‌نامه با پیش‌نهاد دبیرخانه به تصویب کارگروه ملی خواهد رسید.

ماده4- دستگاه‌های اجرایی مسئول مکلفند ظرف نه ماه پس از ابلاغ این آیین‌نامه، مناطق زیست‌بوم‌های حساس و شکننده مربوط به حوزه وظایف خود را براساس شاخص‌های مصوب کارگروه ملی تعیین و در قالب نقشه‌های رقومی جهت بررسی، تلفیق و تصویب به کارگروه ملی ارسال نمایند.

ماده5- به منظور پیگیری اجرای مصوبات کارگروه ملی در استان‌ها، کارگروه متناظر استانی بدون ایجاد تشکیلات با مسئولیت معاون ذی‌ربط استاندار و مدیرکل حفاظت محیط زیست استان (دبیر) با وظایف زیر تشکیل می‌شود:

الف ـ تهیه فهرست زیست‌بوم‌های حساس و شکننده با رویکرد ارتقای مشارکت ذی‌نفعان به ویژه جوامع محلی و تشکل‌های مردم نهاد و ارسال آن به دستگاه اجرایی مسئول ذی‌ربط برای ارایه به کارگروه ملی.

ب ـ تدوین، بازنگری و اصلاح برنامه‌های استان و ارایه آن به کارگروه ملی برای تصویب.

پ ـ ارایه گزارش عملکرد دستگاه‌های اجرایی در خصوص اجرای برنامه در استان یا استان‌های مربوط به کارگروه ملی.

تبصره- در خصوص زیست‌بومهایی که در بیش از یک استان واقع شده‌اند، ریاست کارگروه به صورت دوره‌ای (دوساله) بر عهده معاون ذی‌ربط یکی از استانداری‌های مربوط بوده و مدیران متناظر استانی همه استان‌هایی که زیست‌بوم موردنظر در آن‌ها قرار دارد به عنوان عضو کارگروه همکاری می‌نمایند.

ماده6-دستگاه‌های اجرایی و شوراهای توسعه و برنامه‌ریزی استان‌ها مؤظفند ضوابط و برنامه مصوب کارگروه ملی را رعایت و در تصویب طرح‌ها و برنامه‌های خود رعایت نمایند.

ماده7- معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس‌جمهور مکلف است اعتبارات لازم را برای اجرای تکالیف تعیین‌شده، با همکاری دستگاه‌های ذی‌ربط تعیین و پس از تأمین از محل اعتبارات مصوب مربوط در اختیار دستگاه‌های مذکور قرار دهد.

اسحاق جهانگیری- معاون اول رییس جمهور

دبیرخانه شورای هماهنگی مناطق آزاد تجاری- صنعتی و ویژه اقتصادی

وزیران عضو شورای هماهنگی مناطق آزاد تجاری- صنعتی و ویژه اقتصادی در جلسه مورخ 31/06/1392 به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و با رعایت تصویب‌نامه شماره 112200/ت49516هـ مورخ 05/06/1392 تصویب نمودند:

عضویت غیر مؤظف آقای مسعود سلطانی فر در هیأت مدیره سازمان منطقه آزاد کیش موضوع بند 2  تصویب‌نامه شماره 120491/ت49607ک مورخ 27/06/1392 به عضویت مؤظف اصلاح می‌شود.

این تصویب‌نامه در تاریخ 31/06/1392 به تأیید مقام محترم ریاست جمهوری رسیده است. 

اسحاق جهانگیری- معاون اول رییس جمهور

وزارت جهاد کشاورزی- سازمان حفاظت محیط زیست

معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رییس جمهور

هیأت وزیران در جلسه مورخ 20/05/1392بنا به پیش‌نهاد مشترک وزارت جهاد کشاورزی و معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس‌جمهور و سازمان حفاظت محیط زیست و به استناد بند (ب) ماده 12 قانون افزایش بهره‌وری بخش کشاورزی و منابع طبیعی ـ مصوب1389ـ، آیین‌نامه اجرایی بند یادشده را به شرح زیر تصویب نمود:

آیین‌نامه اجرایی بند (ب) ماده 12 قانون افزایش بهره‌وری بخش کشاورزی و منابع طبیعی

ماده1- اصطلاحات زیر در این آیین‌نامه در معانی مشروح مربوط به کار می‌روند:

الف ـ قانون: قانون افزایش بهره‌وری بخش کشاورزی و منابع طبیعی ـ مصوب1389ـ

ب- منابع طبیعی: عرصه و اعیانی جنگل‌ها، مراتع، بیشه‌های طبیعی، اراضی جنگلی، چمن‌زارها، بوته‌زارها، نیزارها، اراضی مستحدث، اراضی ساحلی، آبراهه‌ها، اراضی موات، اراضی دولتی، کویرها، شنزارها، اراضی بیابانی و سایر منابعی که توسط وزارت جهاد کشاورزی ایجاد شده یا خواهد شد مانند جنگل‌های دست کاشت، جنگل‌ها و مراتعی که در اجرای وظایف سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور برای احیاء و اصلاح و تبدیل منابع ایجاد می‌شود، پارک‌های آبخیز، حوزه‌های آبخیز، پارک‌های جنگلی، نهالستان‌ها و ایستگاه تولید بذر و نهال که جملگی جزء اموال عمومی (انفال)محسوب می‌شوند.

ج- تخریب: هرگونه دخالت در عرصه و اعیانی منابع طبیعی بطور مستقیم و غیرمستقیم که باعث بروز خسارت و یا سبب برهم خوردن تعادل و تغییر در اجزای زیست بوم شود.

د- احیا و بازسازی منابع طبیعی: اقداماتی که در قالب طرح‌ها و پروژه‌های مرتبط، برای بازگرداندن شرایط قبل از تخریب (شرایط اولیه) انجام می‌شود.

ماده2- دستگاه‌های مجری مکلفند نقشه پروژه‌های اجرایی مصوب خود را به منظور برآورد خسارات احتمالی در اختیار وزارت جهاد کشاورزی قرار دهند. وزارت جهاد کشاورزی ظرف سه ماه پس از دریافت نقشه‌های یادشده، هزینه‌های احیاء و بازسازی و میزان خسارت وارده را تعیین و به دستگاه مجری اعلام می‌نماید.

ماده3- محاسبه خسارت‌های وارده به عرصه‌های موضوع بند (ب) ماده 1 برمبنای آخرین فهرست بهای واحد پایه آبخیزداری و منابع طبیعی ابلاغی معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس‌جمهور، با توجه به شاخص‌های زیر و در قالب جداول پیوست که به مهر «دفتر هیأت دولت» تأیید شده است، انجام می‌شود.

1- تعداد کل نهال‌ها، بوته‌ها، درختان و درختچه‌ها به صورت طبیعی و دست کاشت.

2- مساحت پوشش‌های علفی و یا چمنزارها (مترمربع).

3- حجم خاک جابه جا شده به مترمکعب.

4-هزینه کاشت، نگهداری و مراقبت معادل سن نهال، بوته‌ها، درختان و درختچه‌ها به صورت طبیعی و دست کاشت.

5- ضریب ارزش جنگل و عرصه و اعیانی منابع طبیعی.

ماده4- وزارت جهاد کشاورزی مؤظف است همه ساله میزان خسارات موضوع این تصویب‌نامه را با هماهنگی دستگاه‌های اجرایی مربوط جهت درج در لایحه بودجه سنواتی به معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس‌جمهور پیش‌نهاد نماید. معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس‌جمهور ردیف متمرکزی را برای این منظور در لوایح بودجه سالانه پیش‌بینی و در چارچوب موافقتنامه با وزارت جهاد کشاورزی برای مصارف تعیین‌شده در ماده 13 قانون اختصاص می‌دهد.

تبصره- وزارت جهاد کشاورزی مکلف است اعتبارات ناشی از اخذ خسارات اجرای طرحهای عمومی، عمرانی و توسعه‌ای در مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست را صرفاً در چارچوب عملیات موضوع ماده 13 قانون و با نظر سازمان حفاظت محیط زیست در مناطق یادشده هزینه نماید.

 اسحاق جهانگیری- معاون اول رییس ‎جمهور

پيوست‌

وزارت جهاد کشاورزی ـ وزارت نیرو

معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس‌جمهور

هیأت وزیران در جلسه مورخ 24/06/1392بنا به پیش‌نهاد مشترک وزارتخانه‌های جهاد کشاورزی و نیرو و معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس‌جمهور و به استناد بند 21 قانون بودجه سال 1392 کل کشور، آیین‌نامه اجرایی بند یادشده را به شرح زیر تصویب نمود:

آیین‌نامه اجرایی بند 21 قانون بودجه سال 1392 کل کشور 

ماده1- اصطلاحات زیر در این آیین‌نامه در معانی مشروح مربوط به کار می‌روند:

الف- دستگاه اجرایی:دستگاه‌های اجرایی ملی و استانی طرح‌های تملک دارایی‌های سرمایه‌ای ذیل برنامه‌های (40152) و (40201) مندرج در قانون بودجه سال1392کل کشور شامل وزارتخانه‌های نیرو (شرکت مادرتخصصی مدیریت منابع آب ایران) و جهاد کشاورزی(سازمان‌های جهاد کشاورزی استان‌ها) و مؤسسات جهاد نصر.

ب- بهره‌‌برداران: سرمایه‌گذاران حقیقی و حقوقی بخش غیردولتی، تعاونی‌های تولیدی کشاورزی، تشکل‌های آب‌بران و شرکت‌های سهامی زراعی که متقاضی استفاده از امکانات و تسهیلات این آیین‌نامه می‌باشند.

ج- سهم بهره‌برداران: معادل پانزده درصد از هزینه‌های مربوط به احداث و تکمیل طرح‌های مشمول این آیین‌نامه که توسط بهره‌برداران در قالب یکی از موارد زیر و یا ترکیبی از آن‌ها قابل تأمین است:

1- تأمین کالا: مصالح، تجهیزات، ادوات و ماشین‌آلات موردنیاز در اجرای طرح که معادل ریالی ارزش آن در زمان عقد قرارداد براساس نظر کارشناس رسمی تعیین می‌شود.

2- تهاتر زمین: مابه‌ازای ارزش آن بخش از اراضی بهره‌بردار که در اثر اجرای طرح از چرخه تولید خارج می‌شود. معادل ریالی این مابه‌ازاء در زمان عقد قرارداد براساس نظر کارشناس رسمی تعیین می‌شود.

3ـ تأمین کارگر: میزان نیروی کاری که توسط بهره‌برداران در اجرای طرح به کار گرفته می‌شود. مبنای محاسبه معادل ارزش ریالی آن، حداقل دستمزد روزانه نیروی کار در چارچوب مقررات مربوط و در زمان عقد قرارداد می‌باشد.

4ـ پرداخت نقدی: مبالغی که توسط بهره‌بردار بابت سهم خود در اجرای طرح به صورت نقدی پرداخت می‌شود.

د- سهم مشارکت دولت: هشتاد و پنج درصد از کل هزینه‌های احداث و تکمیل طرح‌های مشمول این آیین‌نامه که توسط دستگاه اجرایی تعیین و تأمین می‌شود.

هـ- مؤسسه عامل: بانک عامل یا صندوق حمایت از توسعه سرمایه‌گذاری بخش کشاورزی که اعتبارات سهم دولت در قالب تفاهم‌نامه با دستگاه‌اجرایی نزد آن نگهداری می‌شود.

و- حساب خاص: حساب طرح (غیردولتی) که توسط دستگاه اجرایی برای نگهداری سهم نقدی بهره‌برداران نزد مؤسسه عامل افتتاح می‌شود.

ز- تعاونی‌های تولیدی و شرکت‌های سهامی زراعی: تشکل‌های حقوقی غیردولتی بخش کشاورزی که مطابق قوانین و مقررات فعالیت می‌نمایند.

ح- تشکل آب بران: تشکل‌های حقوقی غیردولتی که مطابق با قوانین مربوط در تحویل و توزیع آب بین بهره‌برداران فعالیت می‌نمایند.

ط- طرح‌های مشمول: طرح‌های ملی و استانی به شرح زیر که در ذیل برنامه‌های (40152)و (40201) در قالب موافقتنامه‌های متبادله با معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس جمهور و یا معاونت برنامه‌ریزی استانداری‌ها، توسط دستگاه اجرایی اجرا می‌شوند:

1- شبکه‌های فرعی آبیاری و زهکشی دارای مجوز تخصیص آب

2- آب بندانها و بندسازها

3-روش‌های نوین آبیاری دارای مجوز تخصیص آب شامل آبیاری بارانی، موضعی و کم فشار(لوله‌های دریچه‌دار)

4- اجرای عملیات آب و خاک کشاورزی، تجهیز و نوسازی اراضی، پوشش انهار سنتی، بهسازی کانال‌های آبیاری عمومی، جاده‌های دسترسی به مزارع، سردهانه سازی انهار سنتی، انتقال آب با لوله از منبع تأمین آب تا اراضی کشاورزی

5- بهینه‌سازی مصرف آب و انرژی

ماده2- دستگاه اجرایی مجاز است طرح‌های مشمول را متناسب با شرایط اراضی تحت پوشش طرح‌ها و شرایط بهره‌برداران به یکی از روش‌های زیر و یا تلفیقی از آن‌ها اجرا نماید:

الف-اجرای طرح توسط بهره‌برداران: در این روش مدیریت اجرایی طرح توسط بهره‌برداران انجام می‌شود و نقش دستگاه اجرایی، ارایه کمک‌های بلاعوض، انجام مطالعات، طراحی و نظارت بر اجرا است.

مراحل اجرای این روش به شرح زیر است:

1- تقاضای بهره‌برداران برای اجرای طرح‌های مشمول و تأیید اولویت اجرا توسط دستگاه اجرایی با رعایت ماده 3.

2- نحوه تعیین سهم دولت و بهره‌برداران و شیوه تأمین آن توسط دستگاه اجرایی.

3- تأمین اعتبار سهم دولت توسط دستگاه اجرایی در قالب واریز به‌حساب مؤسسه عامل.

4- افتتاح حساب خاص طرح توسط دستگاه اجرایی در مواردی که تمام یا بخشی از سهم بهره‌برداران باید به صورت نقدی تأمین گردد.

5- انتخاب مشاور برای نظارت بر اجراء توسط دستگاه اجرایی.

6- ارایه صورت وضعیت به مشاور ناظر طرح توسط بهره‌بردار.

7-کنترل صورت وضعیت توسط مشاور ناظر و ارایه آن به دستگاه اجرایی برای تأیید آن.

8- پرداخت سهم دولت و بخش نقدی سهم بهره‌برداران براساس صورت وضعیت تأیید شده توسط مؤسسه عامل.

ب- اجرای طرح توسط دستگاه اجرایی: در این روش دستگاه اجرایی در چارچوب نظام فنی و اجرایی کشور و با رعایت اولویت‌های موضوع ماده 3 اقدام می‌نماید.

ماده3- رعایت اولویت‌های زیر در اجرای طرح‌های مشمول الزامی است:

1- دشت‌های با وضعیت ممنوعه بحرانی و ممنوعه از لحاظ منابع آب‌های زیرزمینی.

2- چاه‌های کشاورزی مجهز به کنتور هوشمند تحویل آب.

3- اراضی زراعی و باغی تجمیع و یکپارچه شده.

4- مناطق مرزی.

5- سامانه‌های آبیاری موضعی (قطره‌ای، زیرسطحی، تایپ، میکروجت و بابلر).

6- توسعه شبکه‌های فرعی آبیاری و زهکشی که شبکه‌های اصلی آن احداث شده و از تأمین آب اطمینان حاصل شده باشد.

7-وجود تشکل‌های بهره‌برداری فعال.

ماده4- معافیت‌های سهم بهره‌برداران از پرداخت سهم مشارکت در احداث شبکه‌های فرعی آبیاری و زهکشی به شرح زیر تعیین می‌شود:

الف ـ بهره‌برداران مناطق محروم مطابق با فهرست پیوست تصویب‌نامه شماره 76254/ت36095هـ مورخ10/04/1388 تنفیذی به موجب تصویب‌نامه شماره 262650/ت48874هـ مورخ 28/12/1391.

ب- بهره‌بردارانی که در احداث شبکه‌های اصلی آبیاری و زهکشی براساس تأیید و اعلام شرکت مادرتخصصی مدیریت منابع آب ایران و یا شرکت‌های سهامی آب منطقه‌ای و سازمان آب و برق خوزستان، مشارکت نموده‌اند.

ماده5- دستگاه اجرایی مؤظف است به منظور ارایه گزارش‌های دوره‌ای و پایش مستمر میزان پیشرفت فیزیکی و مالی نسبت به ورود اطلاعات عملکرد طرحهای مشمول در قالب سامانه ذی‌ربط اقدام نماید. در صورت لزوم، اعتبار موردنیاز ایجاد سامانه‌های ذی‌ربط در موافقتنامه‌های مربوط پیش‌بینی می‌شود.

 اسحاق جهانگیری- معاون اول رییس ‎جمهور

وزارت امور اقتصادی و دارایی ـ وزارت صنعت، معدن و تجارت

معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس‌جمهور 

آیین‌نامه اجرایی بند 48 قانون بودجه سال 1392 کل کشور

  هیأت وزیران در جلسه مورخ 24/06/1392بنا به پیش‌نهاد شماره 47193 مورخ 12/06/1392 معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس‌جمهور و به استناد بند 48 قانون بودجه سال1392کل کشور تصویب نمود:

آیین‌نامه اجرایی ماده 17 قانون حداکثر استفاده از توان تولیدی و خدماتی در تأمین نیازهای کشور و تقویت آن‌ها در امر صادرات و اصلاح ماده 104 قانون مالیات‌های مستقیم موضوع تصویب‌نامه شماره 90836/ت48793هـ مورخ 18/04/1392به عنوان آیین‌نامه اجرایی بند 48 قانون بودجه سال 1392کل کشور تنفیذ می‌شود.

 اسحاق جهانگیری- معاون اول رییس ‎جمهور

بانک

اداره:خارجه / بین الملل

احتراماً، پیرو بخشنامه‌های شماره 1012/60 مورخ 07/05/1391 و 1034/60 مورخ 04/11/1391 و در اجرای تصویب‌نامه شماره 118320/ت49515هـ مورخ 21/06/1392 هیأت محترم وزیران به پیوست تصویر 4 از بخش اول مجموعه مقررات ارزی «واردات کالا و خدمت» جهت جایگزینی با صفحه متناظر قبلی ارسال می‌گردد.

خواهشمند است دستور فرمایید ضمن ابلاغ مراتب به کلیه شعب/ واحدهای ارزی ذیربط بر حسن اجرای آن نظارت نمایند.

اداره سیاست‌ها و مقررات ارزی

سید محمد حسین رسول زاده

عبدالرسول شعبانی ورکی

معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رییس جمهور- نهاد ریاست جمهوری

 هیأت وزیران در جلسه مورخ 24/6/1392 بنا به پیش‌نهاد رییس جمهور  به استناد اصول یکصدو بیست و هفتم و یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تصویب نمود:

1- به منظور بررسی و آسیب شناسی اجرای مرحله اول هدفمندی یارانه‌ها و طراحی و پیش بینی ساز و کارهای اجرای مرحله دوم آن و تصمیم گیری و نظارت در خصوص موضوع یاد شده، ستاد هدفمندسازی یارانه‌ها به ریاست معاون اول رییس جمهور و عضویت معاون برنامه ریزی و نظارت راهبردی رییس جمهور، وزیران کشور، صنعت، معدن و تجارت، تعاون، کار و رفاه اجتماعی، امور اقتصادی و دارایی، نفت، نیرو، جهاد کشاورزی، راه و شهرسازی، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و اطلاعات و رییس کل بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و رییس سازمان هدفمندی سازی یارانه‌ها تشکیل می‌شود.

2- وظایف و اختیارات هیأت وزیران مندرج در قانون هدفمند کردن یارانه‌ها- مصوب 1388- و سایر قوانین مربوط به موضوع یاد شده به وزیران عضو ستاد مذکور تفویض می‌شود.

3- تصمیم گیری در خصوص امور اجرایی موضوع یاد شده به اعضای ستاد به عنوان نمایندگان ویژه رییس جمهور و تصویب و اصلاح آیین‌نامه ها و مقررات مربوط به موضوع مذکور به وزیران عضو شورا تفویض می‌شود.

4- تصمیمات و مصوبات اکثریت اعضا و یا وزیران عضو ستاد(حسب مورد) در حکم تصمیمات رییس جمهور و هیأت وزیران بوده و با رعایت ماده 19 آیین‌نامه داخلی هیأت دولت قابل صدور است.

 اسحاق جهانگیری- معاون اول رییس جمهور

وزارت نفت

 هیأت وزیران در جلسه مورخ 29/3/1392 بنا به پیش‌نهاد وزارت نفت و به استناد ماده 9 قانون اصلاح الگوی مصرف انرژی ـ مصوب 1389ـ، اساسنامه شرکت بهینه‌سازی مصرف سوخت را به شرح زیر اصلاح و تصویب نمود:

اساسنامه شرکت بهینه‌سازی مصرف سوخت

 فصل اول ـ کلیات و سرمایه

ماده1ـ شرکت بهینه‌سازی مصرف سوخت (سهامی خاص) که طبق ماده 5 قانون اساسنامه شرکت ملی نفت ایران تشکیل شده است، به موجب ماده 9 قانون اصلاح الگوی مصرف انرژی ـ مصوب 1389ـ به عنوان شرکت تابعه وزارت نفت، براساس این اساسنامه و سایر قوانین و مقررات مربوط اداره می‌گردد و از این پس در اساسنامه بطور اختصار «شرکت» نامیده می‌شود.

ماده2ـ مرکز اصلی شرکت در تهران است و می‌تواند با تأیید مجمع عمومی برای انجام عملیات و وظایف خود با رعایت قوانین و مقررات مربوط از جمله ماده 13 قانون اجرای سیاست‌های کلی اصل 44 قانون اساسی ـ مصوب 1386ـ شرکت‌های فرعی و وابسته، شعب یا دفاتر و نمایندگی‌هایی در داخل و خارج کشور تأسیس نماید.

ماده3ـ مدت شرکت نامحدود است.

ماده4ـ سرمایه شرکت دو میلیارد(000/000/000/2)ریال منقسم به دویست هزار(000/200) سهم ده هزار(000/10)ریالی با نام است و تماماً پرداخت گردیده است. سهام شرکت کلاً متعلق به دولت جمهوری اسلامی ایران و غیرقابل انتقال است.

فصل دوم ـ موضوع، حقوق و اختیارات شرکت

ماده5- موضوع شرکت عبارت است از اعمال مدیریت تقاضا و اجرای سیاست‌های مرتبط با بهینه‌سازی مصرف سوخت در بخش‌های مختلف مصرف، کمک به توسعه کاربرد انواع فناوری‌های نوین تبدیل انرژی در بخش‌های مختلف مصرف، کاهش هزینه‌های درازمدت ناشی از تقاضای انرژی، تدوین معیارها، ضوابط و دستورالعمل‌های مرتبط با بهینه‌سازی مصرف انرژی، جایگزینی اقتصادی حامل‌های انرژی همراه با توسعه بکارگیری ظرفیت‌های محلی انرژی و انرژی تجدیدپذیر به نیابت از وزارت نفت و اجرای کلیه فعالیت‌های مربوط به امور مزبور و تصدی و انجام هرگونه فعالیت علمی، پژوهشی، فنی، بازرگانی و سایر خدماتی که برای توسعه عملیات شرکت لازم شناخته شود.

ماده6- وظایف و اختیارات شرکت شامل وظایف و اختیارات موضوع قانون اصلاح الگوی مصرف انرژی و سایر قوانین و مقررات مربوط، از جمله موارد زیر می‌باشد که به تبعیت از وزارت نفت، حسب مورد رأساً یا با همکاری سایر دستگاه‌های اجرایی ذی‌ربط انجام می‌دهد:

1- تهیه بسته‌های سیاستی و خط‌مشی‌های اساسی مرتبط با عرضه و مصرف انرژی و حامل‌های آن در بخش‌های مختلف اعم از صنعت، حمل و نقل، کشاورزی و مسکن و ارائه به مراجع ذیربط برای تصویب.

2-تهیه راهکارهای اجرائی مناسب به منظور حمایت و تشویق برای ارتقای نظام تحقیق و توسعه فناوری‌های جدید در زمینه بهینه‌سازی انرژی و ارائه به مراجع ذی‌ربط برای تصویب.

3ـ تهیه آیین‌نامه‌های صرفه‌جوئی و الگوهای لازم برای مصرف انرژی و حامل‌های آن در بخش‌های مختلف اعم از صنعت، حمل و نقل، کشاورزی و مسکن و ارائه به مراجع ذی‌ربط برای تصویب.

4ـ شناسائی و تدوین راهکارهای توسعه فناوری‌های موردنیاز در حوزه صنعت نفت برای عرضه و مصرف انرژی در حیطه تخصصی نفت و فراهم ساختن امکان طراحی و بهبود آن‌ها برای بکارگیری توسط سازندگان و تولیدکنندگان داخلی.

5-تهیه معیارها و مشخصات فنی و استانداردهای اجباری انرژی و ارائه به مراجع ذیربط برای تصویب و همکاری لازم برای اجرای آنها.

6-اقدامات لازم به منظور ترغیب مصرف‌کنندگان انرژی به استفاده از تجهیزات، وسایل، مجموعه‌ها و فرآیندهای با مصرف انرژی کمتر.

7-تهیه مقررات و آیین‌نامه‌های لازم برای شرکت‌های خدمات انرژی و حمایت از فعالیت و توسعه آن‌ها با مشارکت سایر دستگاه‌های اجرایی مربوط و ارائه به مراجع ذیربط برای تصویب و اقدامات اجرایی و نظارتی مقتضی در این زمینه، در حدود امکانات و اختیارات مقرر.

8-مدیریت، نظارت وبازرسی و اقدام لازم در زمینه ممیزی انرژی، بهینه‌سازی مصرف انرژی و اجرای راهکارهای بهینه‌سازی مصرف انرژی توسط مصرف‌کنندگان انرژی، طبق مقررات و آیین‌نامه‌های مربوط.

9- تهیه و تدوین آیین‌نامه‌ها، دستورالعمل‌ها و راهکارهای مناسب و اقدامات اجرایی، نظارتی و حمایتی در حوزه تولید و توسعه همزمان برق، انرژی و برودت، احداث و بکارگیری واحدهای بازیافت انرژی و طرحهای مرتبط با افزایش بازده انرژی توسط تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان و ارائه آیین‌نامه‌ها، دستورالعمل‌ها و راهکارهای مزبور به مراجع ذیربط برای تصویب.

10-فعالیت لازم در زمینه حمایت از ترویج کاربرد اقتصادی منابع تجدید شونده انرژی.

11- طراحی و ساخت طرح‌های الگو و آزمایشی به منظور کسب و ارتقای دانش و تجربیات در حوزه اهداف و مسئولیت‌های شرکت.

12-اقدام در زمینه آموزش و آگاه‌سازی عمومی و ارتقای فرهنگ جامعه در بخش بهینه‌سازی و اصلاح الگوی مصرف انرژی.

13-نمایندگی، عضویت و حضور در مجامع بین‌المللی مربوط برای حفظ منافع ملی و ارتقای دانش فنی طبق سیاست‌های کلی نظام و قوانین و مقررات مربوط.

14-انعقاد انواع عقود و معاملات، از جمله قراردادهای خدمت و پیمانکاری و مهندسی مشاور و مشاوره و استخدامی با اشخاص واجد صلاحیت با رعایت قوانین و مقررات مربوط.

15-خرید، فروش، اجاره، استیجاره، رهن، تحصیل و تملک اموال منقول و غیرمنقول و همچنین ایجاد، تکمیل، توسعه، نظارت و اداره اموال، تأسیسات، کارگاه‌ها، دستگاه‌ها، تعمیرگاهها و دیگر تأسیسات و ابزار و ادوات و وسایل لازم برای انجام مقاصد و عملیات موضوع شرکت با رعایت قوانین و مقررات مربوط.

16-گرفتن اعتبار یا وام و پرداخت تسهیلات به اشخاص حقیقی و حقوقی به منظور تأمین احتیاجات و اجرای مقاصد شرکت با تصویب مجمع عمومی با رعایت قوانین و مقررات مربوط.

17-تحصیل و تملک و واگذاری حق استفاده و ثبت پروانه‌های اختراع و هرگونه اطلاعات درباره علائم تجاری، اختراعات، طرحها و روشهای موردنیاز برای انجام عملیات و وظایف موضوع شرکت.

18-مشارکت و همکاری با سایر دستگاه‌های اجرایی و مؤسسات و شرکت‌های ایرانی و یا خارجی واجد صلاحیت فنی و مالی با رعایت قوانین و مقررات مربوط.

19-برنامه‌ریزی جهت جذب نیرو برای تأمین احتیاجات شرکت و تنظیم و اجرای برنامه‌های آموزشی و کارآموزی کارکنان به منظور ارتقای سطح اطلاعات علمی، تخصصی، فنی و اجرایی آن‌ها با رعایت قوانین و مقررات مربوط.

20- سایر وظایف و اختیاراتی که به موجب سایر قوانین و مقررات مربوط و یا توسط وزارت نفت به شرکت محول می‌شود.

فصل سوم ـ ارکان شرکت

ماده7ـ شرکت دارای ارکان زیر می‌باشد:

1- مجمع عمومی

2- هیأت مدیره و مدیرعامل

3-حسابرس(بازرس قانونی)

ماده8 -نمایندگان صاحب سهام شرکت در مجمع عمومی عبارتند از:

1-وزیر نفت (رییس مجمع عمومی)

2- وزیر امور اقتصادی و دارایی

3- معاون برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس‌جمهور

ماده9-جلسات مجمع عمومی در تهران تشکیل می‌شود و ریاست جلسات در غیاب وزیر نفت، با یکی دیگر از اعضای مجمع عمومی شرکت می‌باشد که توسط ایشان تعیین و معرفی خواهد شد.

ماده10- مجمع عمومی عادی در تیرماه هر سال برای رسیدگی به گزارش حسابرس(بازرس قانونی)و تصویب ترازنامه و حساب سود و زیان و سایر صورتهای مالی سال مالی گذشته شرکت و استماع گزارش عملکرد مدیران و در مهرماه همان سال برای رسیدگی و تصویب بودجه سال آینده شرکت تشکیل می‌گردد و تا وقتی که نسبت به موضوعات مندرج در دستورجلسه تصمیمی اتخاذ نشده باشد، جلسات همچنان ادامه می‌یابد.

تبصره ـ علاوه بر موارد مذکور در این ماده، ممکن است موضوعات دیگری نیز بنا به پیش‌نهاد رییس هیأت مدیره و یا مدیرعامل شرکت و یا طبق نظر رییس مجمع عمومی در دستور مذاکرات مجمع عمومی قرار گیرد.

ماده11-مجمع عمومی را می‌توان در هر موقع از سال بنا به تصمیم رییس مجمع عمومی و یا حسابرس(بازرس قانونی)شرکت به طور فوق‌العاده دعوت نمود.

تبصره ـ دستور جلسه مجمع عمومی در دعوتنامه قید خواهد شد.

ماده12-جلسات مجمع عمومی عادی(یا عادی بطور فوق‌العاده) با اکثریت اعضای مجمع عمومی رسمیت می‌یابد، لیکن تصمیمات متخذه با رأی نصف به علاوه یک اعضا قابلیت اجرا خواهد داشت. همچنین جلسات مجمع عمومی فوق‌العاده شرکت با حضور تمامی اعضا رسمیت می‌یابد و اخذ دو سوم آراء جهت اتخاذ تصمیمات، ضروری خواهد بود.

ماده13- رییس مجمع عمومی یک نفر را به عنوان دبیر مجمع عمومی انتخاب خواهد نمود.

ماده14-اعضای هیأت مدیره و حسابرس(بازرس قانونی)شرکت می‌توانند با دعوت رییس مجمع، بدون داشتن حق رأی، در جلسات مجمع عمومی شرکت نمایند.

ماده15-صورتجلسات مجمع عمومی پس از تصویب باید به امضای رییس مجمع عمومی برسد و در پرونده مخصوص نگاهداری شود.

ماده16- وظایف و اختیارات مجمع عمومی عادی به شرح زیر تعیین می‌شود:

1- رسیدگی و اتخاذ تصمیم نسبت به ترازنامه و حساب سود و زیان و سایر صورتهای مالی شرکت با توجه به گزارش سالیانه هیأت مدیره و گزارش حسابرس(بازرس قانونی).

2- بررسی و تصویب برنامه عملیات و فصول و ارقام بودجه‌های جاری و سرمایه‌ای شرکت.

3-اتخاذ تصمیم نسبت به دریافت وام و اعتبار و پرداخت تسهیلات به اشخاص حقیقی و حقوقی به منظور تأمین احتیاجات و مقاصد شرکت با رعایت قوانین و مقررات مربوط.

4- انتخاب اعضای هیأت مدیره و مدیرعامل.

5-انتخاب حسابرس(بازرس قانونی)با رعایت قوانین مربوط.

6-تعیین حقوق و مزایای اعضای هیأت مدیره و حق‌الزحمه حسابرس(بازرس قانونی)با رعایت قوانین و مقررات مربوط.

7-تعیین خط مشی عمومی شرکت و تصویب برنامه‌های بلندمدت، میان مدت و کوتاه مدت شرکت.

8-اتخاذ تصمیم در مورد تأسیس شرکت‌های فرعی و وابسته و شعب و نمایندگی‌ها و یا برچیدن آن‌ها در داخل و خارج کشور با رعایت قوانین و مقررات مربوط.

9-تصویب آیین‌نامه‌های اداری، مالی، معاملاتی، رفاهی، استخدامی و سایر آیین‌نامه‌ها و مقررات مورد نیاز و ساختار تشکیلاتی شرکت، با رعایت قوانین و مقررات مربوط.

10-اتخاذ تصمیم در خصوص احتساب اندوخته‌های قانونی و احتیاطی و ذخیره استهلاک دارایی‌های ثابت شرکت با رعایت قوانین و مقررات مربوط.

11-اتخاذ تصمیم در خصوص پیش‌نهادهای هیأت مدیره، مربوط به انعقاد هرگونه قراردادهای مشارکت و خرید و فروش سهام شرکت‌های دیگر که مرتبط با فعالیت شرکت باشد با رعایت قوانین و مقررات مربوط.

12-اتخاذ تصمیم درباره هر موضوع دیگری که با رعایت مفاد این اساسنامه در دستور جلسه مجمع عمومی قرار گیرد.

ماده17- وظایف و اختیارات مجمع عمومی فوق‌العاده به شرح زیر تعیین می‌شود:

1-پیش‌نهاد تغییر یا اصلاح مواد اساسنامه و افزایش یا کاهش سرمایه شرکت و ارائه به هیأت وزیران جهت تصویب.

2-اتخاذ تصمیم در خصوص انحلال یا ادغام شرکت برای ارائه به هیأت وزیران با رعایت قوانین و مقررات مربوط.

ماده18- هیأت مدیره شرکت از پنج نفر عضو اصلی شامل رییس هیأت مدیره، مدیرعامل(نایب رییس ) و سه نفر دیگر تشکیل می‌گردد. دو نفر دیگر نیز به عنوان اعضای علی‌البدل انتخاب می‌شوند که در غیاب هر یک از اعضای اصلی، به دعوت رییس هیأت مدیره، شرکت آنان در جلسات و تصمیمات هیأت مدیره الزامی و معتبر خواهد بود.

ماده19-رییس هیأت مدیره، مدیرعامل و سایر اعضای هیأت مدیره با پیش‌نهاد رییس مجمع عمومی و تصویب مجمع عمومی و با صدور حکم از سوی وزیر نفت برای مدت دو سال به این سمت انتخاب می‌شوند و در پایان مدت عضویت هیأت مدیره، انتخاب مجدد آنان بلامانع است. پس از انقضای دوره تصدی و تا وقتی که هیأت مدیره جدید انتخاب نشده است، هیأت مدیره شرکت با اختیارات فعلی خود به خدمت ادامه خواهند داد.

ماده20-تغییر هر یک از اعضای هیأت مدیره، قبل از پایان خدمت مدت عضویت آنان با پیش‌نهاد رییس مجمع عمومی و تصویب مجمع عمومی امکان‌پذیر می‌باشد.

ماده21-دعوت، تعیین وقت و اداره جلسات هیأت مدیره و ابلاغ مصوبات به عهده رییس و در غیاب رییس به عهده نایب رییس هیأت مدیره و اجرای مصوبات و تصمیمات هیأت مدیره از وظایف مدیرعامل می‌باشد. جلسات هیأت مدیره در محل شرکت و حداقل هر ماه یکبار تشکیل خواهد شد. جلسات هیأت مدیره با پیش‌نهاد هر یک از اعضا و به دعوت و حضور رییس هیأت‌مدیره و در غیاب ایشان توسط نایب رییس هیأت‌مدیره نیز تشکیل می‌شود.

تبصره-جلسات هیأت مدیره با حضور پنج عضو رسمیت می‌یابد. تصمیمات هیأت مدیره با اکثریت آرای اعضای حاضر در جلسه معتبر است.

ماده22- هیأت مدیره در حدود مقررات این اساسنامه دارای اختیارات لازم برای اداره امور شرکت و انجام وظایف مربوط به موضوع شرکت می‌باشد. اختیارات و وظایف هیأت مدیره از جمله موارد زیر می‌باشد:

1-اجرای تصمیمات مجمع عمومی.

2-ارائه پیش‌نهاد در مورد طرح تشکیلات و نمودار کلی سازمان شرکت به مجمع عمومی برای تصویب.

3- تنظیم ترازنامه و حساب سود و زیان شرکت و تهیه گزارش هیأت مدیره برای تقدیم به مجمع عمومی.

4- تنظیم بودجه سالانه شرکت و ارائه آن به مجمع عمومی برای تصویب.

5- اجرای بودجه سالانه شرکت و اعمال اصلاحات لازم در بودجه به پیش‌نهاد مدیرعامل، در حدود اختیاراتی که از طرف مجمع عمومی به هیأت مدیره تفویض شده باشد.

6- تنظیم برنامه عملیات و تعیین خط مشی و سیاست کلی شرکت جهت تقدیم به مجمع عمومی برای تصویب.

7- اخذ تصمیم نسبت به معاملات و قراردادها طبق مقررات و آیین‌نامه معاملات شرکت.

8- بررسی و تنظیم پیش‌نهاد دریافت و پرداخت اعتبار و وام جهت تقدیم به مجمع عمومی برای تصویب.

9- اخذ تصمیم درباره کلیه پیش‌نهادهای مدیرعامل که برای حفظ حقوق و منافع شرکت لازم و در صلاحیت هیأت مدیره باشد.

10-اتخاذ تصمیم برای ارجاع دعاوی و اختلافات به داوری و تعیین داور با حق صلح و سازش با رعایت قوانین و مقررات مربوط.

11- اتخاذ تصمیم در مورد هرگونه اقدامی که برای انجام عملیات موضوع شرکت لازم و مقتضی باشد.

ماده23-مدیرعامل مسئول اداره امور شرکت و اجرای مصوبات هیأت مدیره و مجمع عمومی و حسن جریان کلیه امور و حفظ حقوق و منافع و اموال شرکت می‌باشد و برای ایفای وظایف مذکور دارای اختیارات لازم است و نمایندگی شرکت را در مقابل کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی با حق توکیل به غیر دارد.

تبصره- مدیرعامل می‌تواند تمام یا قسمتی از اختیارات اجرایی خود را به تشخیص و مسئولیت خود به هر یک از اعضای هیأت مدیره و کارمندان شرکت تفویض کند. اختیارات و وظایف مدیرعامل شامل موارد زیر نیز می‌باشد:

1-استخدام، انتصاب، ارتقاء، انفصال، اعطای پاداش، اضافه حقوق و مزایا و برقراری فوق‌العاده‌های کارکنان و به طور کلی اتخاذ تصمیم درباره کلیه امور استخدامی و آموزش کارکنان شرکت طبق قوانین و مقررات مربوط.

2- افتتاح حساب و پرداخت و دریافت وجوه نزد بانک‌ها و مؤسسات مالی کشور طبق قوانین و مقررات مربوط.

3- تعیین وظایف و حدود اختیارات و مسئولیتهای واحدهای مختلف شرکت در حدود تشکیلات و ساختار کلی شرکت.

4- اعمال نظارت‌های مالی و محاسباتی و حسابرسی نسبت به عملیات و معاملات و مخارج شرکت و شرکت‌های فرعی و وابسته و بازرسی در کلیه امور شرکت و شعب و نمایندگی‌ها و مؤسسات تابعه شرکت.

ماده24-چک‌ها، اوراق و اسناد بهادار و همچنین قراردادها و اسناد مالی که مستلزم قبول تعهد و یا واگذاری حقی از طرف شرکت باشد با امضای مدیرعامل و یکی از اعضای هیأت مدیره که برحسب مورد از طرف هیأت مدیره تعیین خواهد شد، معتبر می‌باشد. مدیرعامل و عضو صاحب امضا هر یک می‌تواند حق امضای خود را به کارمندان شرکت به تشخیص و مسئولیت خود پس از تصویب هیأت مدیره واگذار نمایند.

تبصره-استفاده از حسابهای بانکی به امضای یکی از افراد موضوع این ماده و ذیحساب خواهد رسید.

ماده25-مکاتبات و سایر اوراق مربوط به امور اداری و مالی و پرسنلی و جاری شرکت با امضای مدیرعامل و یا کسانی که از طرف او حق امضا دارند صادر می‌شود. مدیرعامل می‌تواند حق امضا خود را به تشخیص و مسئولیت خود به کارکنان شرکت واگذار نماید.

ماده26-حسابرس(بازرس قانونی)شرکت، طبق قوانین و مقررات مربوط، توسط مجمع عمومی انتخاب خواهد شد.

ماده27-وظایف حسابرس(بازرس قانونی) به شرح زیر تعیین می‌شود:

1-تطبیق عملیات شرکت با برنامه و بودجه مصوب.

2- رسیدگی به ترازنامه و حساب سود و زیان شرکت و تصدیق مطابقت آن‌ها با کارت‌ها و دفاتر شرکت و ارائه گزارش لازم به مجمع عمومی، ظرف یک ماه پس از اخذ صورت‌های مالی مربوط.

تبصره-یک نسخه از گزارش مزبور باید بیست روز قبل از جلسه مجمع عمومی که در تیر ماه هر سال تشکیل می‌گردد، به رییس هیأت مدیره و یک نسخه به مدیرعامل تسلیم شود که به ضمیمه گزارش هیأت مدیره با ترازنامه و حساب سود و زیان شرکت به مجمع عمومی تقدیم گردد.

3-ارائه گزارش درخصوص پیش‌نهادافزایش یا کاهش سرمایه شرکت به مجمع عمومی فوق‌العاده.

4- مطالعه گزارش سالیانه هیأت مدیره و اظهارنظر نسبت به مندرجات آن.

5-گزارش کتبی موارد لازم به هیأت مدیره و مجمع عمومی.

ماده28-حسابرس(بازرس قانونی)حق مراجعه به کلیه دفاتر و اسناد و مدارک و قراردادهای شرکت را دارد.

ماده29-حسابرس(بازرس قانونی)می‌تواند نظرات خود را به رییس هیأت مدیره و یا مدیرعامل اطلاع دهد و از مدیرعامل بخواهد اطلاعات و مدارک لازم را در اختیار وی بگذارند.

ماده30-اجرای وظایف حسابرس(بازرس قانونی) که بر طبق مقررات این اساسنامه تعیین شده، نباید به هیچ وجه مانع جریان عادی کار شرکت گردد.

فصل چهارم ـ ترازنامه و حساب سود و زیان

ماده31-سال مالی شرکت از اول فروردین ماه هر سال شروع و در آخر اسفند ماه همان سال خاتمه می‌یابد و کلیه دفاتر شرکت به تاریخ روز آخر سال مالی بسته می‌شود. ترازنامه و حساب سود و زیان شرکت و گزارش هیأت مدیره باید ظرف چهل و پنج روز قبل از تاریخ تشکیل مجمع عمومی تهیه و به حسابرس(بازرس قانونی)تسلیم شود.

ماده32-شرکت برای انجام و توسعه عملیات خود، علاوه بر آن که در بخش هزینه‌های جاری کماکان از محل بودجه جاری شرکت ملی نفت ایران استفاده می‌کند، بودجه و اعتبار لازم را از محل منابع مالی زیر تأمین خواهد نمود:

1-منابع داخلی و درآمدهای حاصل از ارائه خدمات آموزشی، پژوهشی، مشاوره و غیر آن.

2- منابع بودجه عمومی کشور.

3-اعتبارات پژوهشی شرکت‌های اصلی تابعه وزارت نفت.

4-کمک‌های دریافتی از شرکت‌های اصلی و فرعی وزارت نفت.

5- منابع یارانه‌ای و صرفه‌جوئی انرژی اختصاصی دولت، موضوع ماده(73) قانون اصلاح الگوی مصرف انرژی- مصوب 1389ـ و اصلاحات بعدی آن و منابع ناشی از اجرای قانون هدفمند کردن یارانه‌ها ـ مصوب 1388ـ .

6- سایر درآ مدهای موضوع فعالیت شرکت.

تبصره-در صورت نیاز، شرکت می‌تواند با تصویب مجمع عمومی و با رعایت قوانین و مقررات مربوط، کسری بودجه را تأمین نماید.

ماده33-در ترازنامه اقلام دارایی شرکت به بهای خرید یا تمام شده پس از استهلاک منظور می‌شود. مطالبات مشکوک به ارزش احتمالی روز تنظیم ترازنامه احتساب می‌گردد. اقلام سوخت شده نباید جزو دارایی شرکت منظور شود.

فصل پنجم ـ سایر مقررات

ماده34- شرکت با تصویب مجمع عمومی یا هیأت مدیره از کلیه مزایای رفاهی و معافیت‌های مقرر برای شرکت‌های تابعه وزارت نفت برخوردار خواهد شد.

 ماده35-معاملات شرکت به موجب آیین‌نامه معاملات شرکت و سایر قوانین و مقررات مربوط انجام می‌شود.

 ماده36-شرکت در تهیه مسکن و تأمین رفاه و بهداشت و فرهنگ و آموزش و تفریحات سالم کارکنان خود و کمک‌های اجتماعی به آنان و حفاظت آنان در مقابل حوادث با رعایت قوانین و مقررات مربوط اهتمام به عمل می‌آورد.

 این اساسنامه به موجب نامه شماره51565/30/92 مورخ 30/05/1392 شورای نگهبان به تأیید شورای یادشده رسیده است.

اسحاق جهانگیری- معاون اول رییس جمهور